Ha lezer, is mijn aanhef nu aan jou! Jij geëerde, geachte en broodnoodzakelijke lezer. Om maar een uitgebreide aanhef te gebruiken. We gaan het eens hebben over aanhef. De aanhef, die zoal in mail gebruikt wordt.
Naar een officieel iemand of bedrijf gebruik ik natuurlijk “geachte” of “beste”. “Geachte” om het officiële te bekrachtigen, “beste” is al ietsjes meer populair. Maar “Beste” kan ik ook gebruiken als ik boos ben, maar dat niet al teveel wil benadrukken. Zoals Pa en Ma mij opeens bij mijn doopnaam konden noemen als ze zich aan me ergerden. Dan wist je in ieder geval zeker dat je op het randje liep en een grens ging overschrijden, mocht je willen doorzetten. Kwam daar nog mijn tweede naam bij en mijn achternaam: oeps hoed je maar!
Wat zegt je aanhef?
Uit een aanhef kan veel geleerd worden over de relatie. “Lieve” is natuurlijk alleen maar voor dierbaren. Hele lieve dierbaren. En strooien met liefs moet je ook niet al teveel doen. Al doe ik dat graag om te kijken of het terug komt. Maar alleen als ik het meen. Anders gaat de waarde ervan devalueren. Toch heb ik vrienden aan wie ik dat niet schrijf, omdat zij het ook nooit doen. En je moet je wel kunnen aanpassen.
Maar ik had het over de aanhef, niet over de ondertekening. Heel leuk is het als “geachte” snel verandert in “beste”, en daarna naar “hallo” en dan mijn favoriet: “ha”. Dat verraadt warmere gevoelens en meer iets informeels. De relatie gaat zich wat verdiepen, zeg maar. We lijken meer op een golflengte te komen. De relatie evolueert. Sommige mensen staan dat niet toe en daar wordt het contact dan ook nooit warm mee. Al moet je het er soms mee doen.
Variant
Een erg leuke variant als aanhef vind ik “dag”. Zelf gebruik ik deze niet vaak, maar het klinkt erg vriendelijk, neutraal en wordt nogal eens door coaches gebruikt. “Goedemorgen” en dergelijke impliceert dat de lezer veel achter de computer zit, in ieder geval hetzelfde dagdeel als de schrijver.
De meest gebruikte informele is “hoi”, of de afschuwelijk Amerikaanse versie ervan “Hi” of “Hey”. Tenzij je Amerikaan bent, dan mag het van mij weer wel. “Hoi” onderscheidt zich naar mijn gevoel niet genoeg. En dan vraag ik je met het enthousiaste: “Ha” lezer, welke is jouw favoriet en waarom? Want zonder aanhef kan ook in 2013 echt niet…
Ik heb echt een bloedhekel aan HA.
Wat nou HA? Ik heb 1 collega, toevallig de enige die ik niet mag, die mij altijd met HA aanspreekt.. Ik stuur dan altijd terug HA-HA.
Als je serieus genomen wilt worden, gebruik dan geen hi, ha, hoi,hai. Maar gewoon Beste (tenzij onbekend-formeel; dan Geachte).
Inderdaad Wil, waar je als aanhef van houdt is persoonlijk. Zelf vind ik ‘beste’ afstandelijk. Maar zo zie je maar hoe ieder dit anders interpreteert. Doe wat bij je past zou ik zeggen…
Ik gebruik naar collega’s het liefste “ha” of “dag”. Ik vind “hoi” vaak wat te amicaal klinken.
Vervelender vind ik het als anderen alleen maar mijn voornaam als aanhef gebruiken. Alsof ze je niet willen begroeten maar meteen met de deur in huis willen vallen. Of alsof ze iets tegen je hebben. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn maar zo komt het bij mij dan over.
Dank Henry voor je reactie! Ik ben het volkomen met je eens! Zonder begroeting voel ik net zo. Als kanttekening wil ik nog wel melden dat als begroetingen in een snelle mailwisseling achterwege blijven ik dit niet erg vind. Jij ook niet? Enkele dagen later dan weer wel. 🙂
Pingback: Goud van Oud II - Schrijfblokjes
Ik vind ‘dag’ eerder formeel dan informeel overkomen, een soort neutraal oppervlakkig (met afstand) het gebruik van deze aanhef lijkt een bericht kort en zakelijk te willen houden (korte mededeling of als afsluiting), als er een uitroepteken wordt gebruikt bijvooreeld: Dag Naam! dan komt het bij mij wel een stukje persoonlijker, warmer en minder formeel over (iig niet oppervlakkig), vanwege het uitroepteken wordt dan naar mijn gevoel meer de nadruk gelegd op de naam en het contact je met iemand hebt (bijvoorbeeld omdat je blij verrast bent of het fijn vindt om met iemand te communiceren of iemand waardeert etc), een aanhef als ‘dag’ zal (waarschijnlijk) eerder gebruikt en gewaardeerd worden door ouderen dan door of voor jongeren
Heb ik dit alleen? Ik krijg echt jeuk van “dag”. Het voelt alsof ik word aangesproken door Meneer de Uil van de fabeltjeskrant (dag lieve kijkbuiskindertjes) of door Sinterklaas. Het klinkt een beetje denigrerend en ook wat saai/ burgerlijk. De mensen die mij met “dag” aanspreken zijn bijna altijd een meerdere van me of, inderdaad, wat oubollig. Mijn gelijken en mijn hippe vrienden heb ik nog niet op het gebruik van “dag” als aanhef kunnen betrappen; die zeggen hallo, hoi, ha, ha die, hey, hee, hi, of desnoods “beste”. Net als “hoi” (in Friesland een afscheidsgroet) kan ook “dag” tevens als afsluiter van een bericht worden gebruikt. Dat zie ik dan weer liever. Lieve vriendinnen van me doen dat nog wel eens en dat voelt wel warm en vriendelijk. Dag! Tenzij je echt :”ja daaaag” zegt.
Helemaal mee eens, ik vind ‘dag’ om precies dezelfde reden vreselijk, alsof men wil onderstrepen ouder en/of wijzer te zijn. ‘Ha’ vind ik wel aardig, maar een beetje onbehouwen, en bij ‘hoi’ hoor ik meteen ‘piepeloi’. Mijn voorkeur gaat juist uit naar ‘hi’, omdat ik het snel en informeel vind. Globaliseer gewoon en doe daar niet moeilijk over!
Ook helemaal mee eens! Ik heb een bloedhekel aan “Dag”. Afstandelijk vind ik het. Nog erger is het als iemand overgaat van “Hoi” naar “Dag”, dan is er iets loos, is hij of zij boos. Hallo vind ik een neutrale oplossing, maar het liefst lees ik Hoi.
Hoi Dick, Hierbij je favo aanhef! Dank voor je reactie! Speciaal als er op een oude blog nog reactie komt… 🙂
Ha, kom ik nooit tegen boven mijn mails als aanhef.
Jammer, want ik begrijp dat het een zeer warme begroeting is.
De handigste in mijn mails is toch ‘dag’, heel vriendelijk en toch neutraal.
Heej die Loes!, zeg je omdat je het leuk vind weer wat van je te zien of te lezen.
Beste! gebruik ik als je een mail stuurt naar een grote groep van je niet weet of je met allemaal zo’n beste relatie hebt.
bikkels! is voor de mensen met wie vol respect voor elkaar fysike prestatie’s levert .
och en zo kun je er nog veel meer voorbeelden bij halen.
erg leuk dit zo op een rijtje te lezen en zeer verhelderend
LIEFS!!!! je broertje
Zelf schrijf ik vaak ‘Hoi….’. Dat klinkt lekker vriendschappelijk, maar als ik van anderen een mail krijg met ‘Dag!’ of ‘Goedemorgen!’ dan neem ik dat acuut over in mijn retour-mail. Leuk, dat je een column maakt van dit dagelijkse dilemma! Overigens…. je ouders spraken je aan bij je volle doopnamen plus achternaam als ze zich aan je ‘ergerden’! Niet ‘irriteerden’, foei!
Mijn favoriet is ook zeker “Ha”
‘Ha’ is ook mijn favoriete aanhef: het houdt het midden tussen zachtaardig en vertrouwd.
Leuk dat aanheffen.
Beter een goede aanhef dan een slechte opening.
Beslist ook een aanrader is de aanhef met: hatsjikidee lees met mij mee of ha die ouwe rukker (voor heren) of ha die ouwe truttebol.
Dag lach,
Bollo