Popcornhoofd

Popcornhoofd

Herken jij dit ook? Dat je hoofd op onverwachte momenten iets ‘opplopt’ wat je móet onthouden?

Een popcornhoofd is voor mij zo’n beeldend woord. Althans ik denk graag in beelden. Jij ook? Ik zie de droge gele mais – korrel voor korrel – in mijn warme hoofd open ploppen tot witte eetbare lekkernij. Oftewel ideetjes ontspruiten. Zo’n hoofd dat alle kanten op denkt. Meestal geen lijn in te ontdekken. Maar later blijkt het zaadje wel uit te kunnen groeien van plantje tot plant. Lees verder

Woorden die landen?

Woorden die landen?

Heb jij je ook weleens afgevraagd hoe jouw woorden, gedachten of gedrag bij een ander landen? Ik wel. Regelmatig zelfs. Vooral met mijn blogs: hoe komen mijn woorden binnen? Raken ze iets? Of dwarrelen ze ergens rond, zonder echt te landen?

Communicatie blijft een raadsel. Iedereen heeft zijn eigen stijl, achtergrond en stemming. En het zijn niet alleen woorden die tellen. Denk aan non-verbale signalen: een blik, een gebaar. Als gevoelig mens pik je van alles op in een dag. Zie dat maar eens te ordenen. Alles een plekje te geven, zoals ze dat zo mooi of trendy zeggen. Oftewel verwerken. Lees verder

Medeleven

Medeleven

Medeleven, ook wel mededogen genoemd, is voor mij een steunend gevoel. Even voelen we ons samen. Blijft me lang bij. Maar dat zit hem vooral in meelevende ogen.

Weer heel anders dan medelijden. Al is mee-lijden ook een prettig gevoel. Medelijden niet echt. Maar zo ver hoeft de ander niet te gaan. Die mag in zijn eigen velletje blijven zitten, al is het met een luisterend oor of uitgestoken hand. Lees verder

Vergipsing

Vergipsing

Als van origine Amsterdams kind zeiden we als grapje in ons gezin vaak ‘vergipsing’ in plaats van vergissing. Is dit dan een vergissing?

Geen idee waar het vandaan komt en ik zou eens kunnen rondvragen of het een familiewoord was? Misschien weten mijn nichtjes het? Nog steeds vind ik het een mooi woord! Maar gebruik het alleen tegen eega, die wel van die woordgrapjes houdt en ze waardeert.

Gips

Eega zit sinds mei met zijn linkerbeen letterlijk in het gips. Zijn grote – nu helende, maar nog altijd niet dichte – hielwond wordt daarmee niet belast en extra beschermd. De nieuwe jonge celletjes in de wond zijn namelijk erg teer. Een vergipste man dus. Hoewel het geen vergissing is. Wel lastig voor hem. En een vergipsing. Hij mag slechts wat rommelen in huis, verder mag hij niet lopen. Hij wordt dus buitenshuis in een rolstoel rondgerold. Maar binnen als hij al loopt: bonk, loop, bonk, loop. Richting toilet. Richting keuken. Links, rechts, links… Lees verder

Vuurschaal

Vuurschaal

Onlangs kreeg ik het op mijn heupen. Ik had half september wat spullen klaargezet bij het grof vuil. Waaronder een Mexicaanse tuinhaard van aardewerk. Die was helaas destijds geen lang leven beschoren. Eega struikelde in de tuin en daar kon onze tuinhaard niet tegen. Net nieuw! Eega ook niet…

Deze tuinhaard was bedoeld om onze jaren geleden gespaarde houtblokken van onze bol-acacia in op te branden. Houtblokken? Heb je een boom omgehakt, als bomenliefhebber? Lees verder