Categorie archieven: Uncategorized

Nachtmerrie

Geplaatst op door
17

Nachtmerrie

Een maandje of wat na mijn laatste blog ‘Medeleven’ kwamen we in een nieuwe nachtmerrie, oftewel heksenketel oftewel rollercoaster terecht. Wat de Apocalyps en ultieme feestelijke afsluiting had moeten worden, van negen hele maanden zware hyperbare zuurstoftherapie van eega’s inmiddels geheelde hielwond, werd een nachtmerrie. We hadden zelfs de thuiszorg al bedankt en afgesloten met een toepasselijk beeld van zorgende handen. Deze rollercoaster begon op maandag 13 december.

Als saillant detail was de vorm waarin eega’s superklein geheelde wondje een lief klein roze hartje geworden. Een buitengewoon prachtig symbool van een nieuw begin. Namelijk orthopedische schoenen. Want de wond diende beschermd te worden met een gat ter grootte van de wond, in de hak van de schoen. Waardoor zijn hiel zou steunen op de randen. En de tere jonge celletjes van de geheelde wond niet verstoord zouden worden verder stevig te worden. Normaal gesproken zijn orthopedische schoenen niet begerenswaardig maar in dit geval wel. Lees verder →

Header

Geplaatst op door
20

Tada daar is ie dan! Lang gewacht, stil gezwegen, maar dan heb je ook wat. De nieuwe header, oftewel kopfoto. Mocht ‘kopfoto’ normaal nederlands zijn. Geen idee! Ik verzin ze waar je bij staat.

keuze, nieuw begin, zaadjeOver de streep getrokken door dierbaren toon ik de Blokhuizen Nieuwe Stijl nu direct. Fris, fruitig en ráák naar mijn idee. Al heb ik even tijd nodig gehad zoveel inlevingsvermogen en directheid van de ontwerpster te verwerken. Oftewel Addy Vader van het onderhoud van mijn website en haar dochter Suzanne. Hulde.

Gepast afscheid genomen van de oude Blokhuizen, die zoals ik al memoreerde, toch echt goudeerlijk waren. Maar zo dadelijk is het moment daar en zie jij voortaan deze noviteit.

Het leven is zoeken… ja daar verhaal ik graag over. Zekerheden in een momenteel angstige en bedreigende samenleving zijn zwaar relatief.  Elke dag een nieuw avontuur, elke dag een nieuw begin. En daarmee kom ik gelijk op de tweede quote: Een nieuw begin kan altijd… Jazekers ook daar verhaal ik regelmatig over. Een nieuw begin: elke dag, elke week, elke maand, elk jaar.

Rond Oud- en Nieuwjaar is een nieuw begin natuurlijk een heel duidelijk nieuw markeringspunt. Met vuurwerk, knallen, kussen en appelflappen. Oeps wie heeft voor ons volgend jaar de echte appelflappen van mijn moeder in de aanbieding? Verlang ik elk jaar weer naar. Al waren de ananasflappen van de bakker heerlijk. En zelf bakken voor twee personen: mmm maar even niet. Maar dit is een zijsprongetje. En of je dit verzoek je herinnert over een jaar?

Altijd opnieuw een nieuw begin? Oh ja zekers als je afscheid neemt – bewust – van het oude, dat misschien knelt en wringt, begin je opnieuw. Doet me gelijk denken aan het geërfde boekje van schoonmama: “Elk uur is kostbaar”. Wijsheden van generaties her. Niets nieuws onder de zon. Maar zo’n waarheid mag best opnieuw opgepoetst worden. Opnieuw geproefd, beklopt en bekeken. Springlevend.

Verandering kan beangstigend zijn. Paniek veroorzaken. Of juist opluchting teweeg brengen. Met enige weemoed het oude loslaten. Procesmatig. Maar je kunt altijd terug naar herinneringen, die niemand je ooit kan afpakken. In welk vaarwater je ook terecht komt. Je geest is altijd opnieuw in staat oude of nieuwe herinneringen opnieuw op te roepen. Weemoed: niets mis mee. Maar nu ga ik opnieuw een zaadje zaaien, als mijn nieuwe blogbegin.

En dan is daar het moment: zo dadelijk druk ik op de knop ‘publiceer’ na de nieuwe header online gezet te hebben. En nu druk ik met deze blog ook op ‘publiceer’! Memorabel moment in een kersvers nieuw jaar. Laat maar komen de reacties hierop! Graag.

Keuze II

Geplaatst op door
9

Middenin de hectiek richting kerst en andere sores, toont websitebouwster Addy Vader, mijn nieuwe header. Voor diegene die dit woord niet kennen: de langgerekte hoofdfoto boven de blogs. Hierboven dus. En nee ik laat hem nog even niet zien, want is nog een verrassing voor je.

keuze, nieuwe header, De blokhuizen nu hierboven, zijn echte blokhuizen. Zo noemt men dat in timmermansland. Pa zaliger – met zijn timmermansoog – zou zich verkneukelen ermee en er vast heel erg veel meer over te vertellen hebben dan ik. Over de herkomst, het gebruik etcetera. Maar na bijna 3 jaar is de header voor mij toch wel wat saai geworden. Hoe symbolisch ook gezien mijn naam.

Addy stelde een leuk fris en nieuw ontwerpje voor en kwam met iets wat me helemaal aansprak. Dat je uit zo’n blokkerige naam nog iets fris en fruitigs kunt toveren. Helemaal OK dus. Verwonderd. Maar diende wel op maat gemaakt te worden en dat was een taakje dat haar dochter op zich zou nemen. En onlangs kwam ie dus. Per mail.

Je kunt speuren wat je wil, ik toon hem nog niet. De nieuwe header. Dien er eerst totaal mijn eigen gedachten over te laten gaan. Net zoals het soms heel confronterend is als lieve twittervriendinnen de essentie uit mijn blog halen in een kort berichtje: Tweet dus. En ik dan soms zit te shaken van oeps wel erg kort door de bocht. Maar wel erg raak en nieuwsgierigheid opwekkend. De spijker op de kop. Net zoals daarmee, zit ik nu naar de nieuwe header te kijken die voor jullie nog even verborgen blijft. Eerst wil ik uitgedacht zijn. Proeven of ik zo online wil of durf te zijn. En bewust  afscheid nemen van de oude, getrouwe header.

En tot die tijd, geen idee hoe snel of langzaam dit gaat, mag je nog even genieten van mijn onopgesmukte, pure en eerlijke blokhuizen. Mede als ode aan mijn vader. Mijn keuze te maken. En ja dat is alweer een grotere keuze dan de ochtendlijke keuze voor koffie. Waar ik het de vorige keer over had. En de 600 keuzemomenten per dag.

Veel lezers kennen mij alleen van mijn online uitstraling. Hebben daar een idee bij. En het is voor mij dan wel meer dan één gedachte waard om een goede en juiste indruk te wekken. Daarmee doe ik recht aan de ontwerper van de header en haar gedachten over mijn blogs en site. Aan mijn lezer: jij dus, en aan mezelf.

Nieuwsgierig geworden? Dat is de bedoeling.

 

Keuze

Geplaatst op door
10

keuze, koffie, 600 x keuze per dagMet je kiezen op elkaar weer eens iets kiezen? Keuze heb je de hele dag door. Ik las laatst zelfs dat een mens gemiddeld 600 keuzes per dag heeft. Jee kansrijk wereldje, hier in het westerse deel van de wereld dan wel. Logisch dat ik bij tijd en wijle dan keuzestress krijg. Maar daar heb ik al eerder over verhaald. *Hier*

600 Keuzemomenten per dag… OK misschien als je alles maar dan ook alles meerekent? Welk beleg je op je brood doet. Wit of bruin brood, Becel of roomboter, vol of light, hoe je je boterham door gaat snijden, koffie of thee of sap of karnemelk erbij en hoe je die slokken dan verdeelt ten opzichte van je hapje brood. Ja zo kan ik het ook. Kom je voor een simpel ontbijtje toch zomaar op minstens tig keuzemomenten. En vergeet ik heel wat keuzes als muesli en yoghurt nog te vermelden.

We kunnen nog wel even doorgaan op dat ontbijtje: slappe of sterke koffie of thee, Senseo of andere enge cupjes. Alleen in koffiemerken en -uitvoeringen al tientallen variaties. En dan heb ik het nog niet over thee. Je snapt de strekking hè, ik hoef hier toch niet verder op door te gaan?

keuze, koffie, gewoonteAls laatste der Mohikanen zijn eega en ik nog van de ouderwetse snelfiltermaling in zo’n heerlijk dikbuikige koffiezetter. Met niet te versmaden geluidjes als het water beetje voor beetje in de filter loopt. En die stoom daarboven. Al kan vriendin ons overtreffen in ouderwets: heerlijke pruttelkoffie op het gasfornuis gemaakt. Laatst was onze koffie op, en ging ik leuren bij buren. Niemand die nog gemalen snelfilter koffie heeft. Net aan voor twee kopjes diepte buuf op uit haar voorraad. Diep, zeer diep weggestopt.

Toevallig spraken we gisteren over Buisman; waar is dat destijds onmisbare blikje gebleven? De jongeren hebben er zelfs nooit van gehoord. Was het armoede, deze koffiesmaakversterker met zilverkleurig metalen mini-lepeltje? Of wordt de koffie tegenwoordig anders gebrand en is Buisman overbodig geworden? Of – ook een mogelijkheid – zijn we luxepaarden geworden en is er genoeg koffie in huis?

Alleen al sprekend over koffie zie ik honderden keuzemomenten. De meeste keuzes zie ik echter als gewoontes. Ooit – lang geleden, of juist kort – heb ik bepaald welke kleine keuzes ik wilde maken. En ja ook ik ben beïnvloedbaar voor reclame, dus ook vastgeroeste gewoontes kunnen wijzigen in een nieuwe keuze.

Over grote keuzes later meer. Triviaal, denk ik, om keuzes op te hangen aan ontbijt en koffie. Ik verloor mezelf vandaag in teveel keuze! Nog even lekker zo doordraven en ik kom aan 6000 keuzes per dag.