De een moet er niets van hebben en koopt altijd nieuw, voor de ander is het een sport om van oud en afgedankt weer iets nieuws te produceren. Recyclen. Zo is met het invoeren van 10 cent voor een plastic tasje, het gebruik ervan spectaculair gedaald. En schenkt de slimme winkelier nu leuke papieren tasjes bij zijn waren.
Eega noemt milieubewuste mensen altijd milieuterroristen. Standaard. Maar ook hij gooit tegenwoordig glas in de glascontainer. Over plastic sparen ben ik nog niet uit, sinds ik hoorde dat het succes zo groot was dat er een berg is ontstaan, die men niet aankan. Waar laten ze die berg dan? Voor mijn geestesoog zie ik minstens de Pyreneeën voor me van plastic. Middenin een achteraf weiland. Zonder paadjes of weggetjes om je een weg naar de top te banen. En de verstikkingsdood volgt mocht je je in die berg willen begeven. Een plastic vlag op de top planten zal zeker niet lukken.
Wat ik tegenwoordig wel spaar is kaarsvet. De dikke blokkaarsen branden prachtig met mooie golvende vormen als resultaat, maar ik ken iemand die van die restanten weer kaarsen maakt. Leuk project om die restanten dan weer in een papieren tasje in de meterkast te sparen. Een fluitje van een cent toch?
Vriendin heeft van recyclen al jaren haar levenssport gemaakt en houdt twee keer per jaar van het resultaat een brocante. Een druk bezochte brocante. Want ze houdt de prijsjes spotgoedkoop. Eigenlijk ook een heel sociaal gebeuren, want ieder die ze kent, 
komt wel even neuzen of er iets van zijn gading bij zit. En zo wisselt het opgeknapte kastje van ome Arie of de nepoorbellen van oma weer van eigenaar.
Project plant is ook noemenswaardig in dit kader. Onze prachtige yin-yang ‘Rijkdomsplant’ (Pachira) kreeg het van de winter in zijn kop of top, dat ie er mee op wilde houden en zette de herfst in. Geen gezicht die staken zonder blad op een gegeven moment. Maar al vond ik drastisch snoeien de dood in de pot, het is wel gelukt! Je ziet de nieuwe takken en dito mooi glanzende lichtgroene bladeren bij wijze van spreken groeien. Benieuwd waar dit toe leidt. Binnenkort is ie weer op oude kracht zoals op de eerste foto? Of een gedrocht met al die nieuwe takken zoals op bijgaande foto?
Recyclen: doe er iets mee, op je eigen manier! Voor je het weet is het een sport…
Pingback: Plastic - Schrijfblokjes
Pingback: Natuur - Schrijfblokjes
Goh Geert, GEWELDIG!!! Daar zouden we allemaal naar toe moeten. Helaas hebben wij een inpandige berging en is het scheiden van bepaalde soorten plastic verpakkingen een ‘no go’ vanwege de stankoverlast. Verder proberen wij ook zoveel mogelijk te scheiden hoor. En Loes, ik ga kaarsen voor je bewaren. Ik heb dit net te laat geweten. Onlangs een zak weggedaan omdat ik dit spaarde voor petekind, maar die doet er niets meer mee. Recyclen moet inderdaad ‘gewoon’ een tweede natuur worden. 🙂
Strak plan Barry die kaarsen! Jee jammer dat je het net hebt weggedaan! Kan gebeuren. Thnxxx reactie!
Ik doe het al jaren,met als gevolg dat ik weinig gewoon afval heb,als ik EEN keer in de twee maanden mijn vuilcontainer buiten zet,is dat meer regel dan uitzondering. Elke twee weken komt bij mij vrijwel niet voor.
Plastic scheiden blijft van belang,ondanks dat men zegt dat er plastic bergen ontstaan,want ooit werd dat ook van het inzamelen van glas gezegd,men weet niet meer wat men er mee moet,nu zijn ze er gewoon blij mee dat mensen het trouw inzamelen.
Het moet ook gewoon een gewoonte worden,er niet meer bij na denken,maar het gewoon doen.
Ha Geert, Geweldig wat goed zo weinig afval! Benoemen we je hierbij als recyclekoning!!!! 🙂
Grappig dat dit destijds ook van glas werd gezegd. Nu is het de normaalste zaak van de wereld!