Een niet meer vaak gehoord woord: ‘mijmeringen’, meende oude vriend van eega, toen ik hem probeerde uit te leggen waar ik over schrijf. Ik vind het een heerlijk woord en dekt de lading. Met het uitspreken van dit woord, snap je meteen de bedoeling: mijmeren. Niet meer en niet minder. Heerlijke bezigheid. Energiegevend. En op papier helemaal.

Mijmeringen delen met jou als lezer, is een rustgevend werkje. Zo je wilt therapeutisch en helend. Een heerlijk werkje, dat niet zelden overgaat bij mij in ideetjes. Ideetjes om uit te werken. Zo’n lampje ontstaat dan boven mijn hoofd, zoals je in strips ziet. Zie je het voor je? Ja? En die ideetjes gaan weer over in actiepunten, die hoognodig moeten worden genoteerd in mijn agenda. Want tja zo’n brandend lampje is leuk, maar je moet er wel wat mee doen. En onthouden.

Zo aan het eind van het jaar wordt er heel wat afgemijmerd. Een soort internationale sport, mits de jaarwisseling overmorgen valt. Ouderwets of niet. Zelfs FaceBook gaf me enkele weken geleden al de top 10 van gebeurtenissen in het afgelopen jaar. Toch wel leuk om zo te zien. En om even bij stil te staan.

Ik ben bezig met mijn bundeltje: “Een warme arm om je heen”. Ondertitel: “Pareltjes van mijmeringen opgedoken”. Daar komt dat woord weer. Ik ben er erg aan verknocht. Totaal in eigen beheer, maar natuurlijk niet alleen, heb ik dit boekje samengesteld. Voor de papieren lezer. Of degene die een overzicht wil hebben van mijn meest aansprekende columns. Met een week of twee rollen de boekjes van de drukpersen en ga ik ze op deze site verkopen. 31 Columns van de ruim 85 voor jou vergaard. Hou je de site in de gaten? En maak je reclame voor me? De eeuwige dankbaarheid van mij zal je deel zijn… Het gaat nu echt gebeuren. De papieren Mindel wordt een feit. Met hier en daar mooie kleurendruk in een kek metalen ringbandje. De ultieme mijmeringen. Mijmer je met me mee? En steek je je licht op? Dat beruchte en beroemde lampje gaat aan?