Zoals al eerder beschreven is de westerse mens overtuigd van de maakbaarheid van zijn leven. *Klik*  Van zijn succes. En ja het is belangrijk doelen te hebben en plannen te maken. In de wildernis van het leven is een pad kappen, helemaal alleen voor jezelf, of juist een andermans pad volgend, datgene waarmee ik richting geef. Of juist de afwisseling ervan. Volgen, gevolgd worden. De afwisseling, de balans.

Zonder plan of doel zomaar veel laten gebeuren is richtingloos. Al kan het zomaar gebeuren dat er een verrassing op mijn pad komt. Proevend en voelend of het past in mijn doel. Zo kreeg ik van de week uit onverwachte hoek de vraag blogtips te geven. En ja als nu, inmiddels hopelijk, ervaringsdeskundige op dit gebied, had ik wel wat te melden. En de tijd vliegt weer voorbij met een mail vol tips. Leuke interactie. Goed gevoel.

Past in mijn plan om beter te worden in schrijven en anderen met deze zoektocht in de jungle te helpen. Maar controle heb ik niet over dit soort verzoeken. Ze schijnen je toe te komen. Onderweg, noest werkend aan elk zondags blog. Als ‘toeval’, als pareltjes. Herkennen is wel belangrijk. En het voldane gevoel iemand op weg te helpen. Die kan profiteren van mijn vallen, opstaan en zoektocht.

Zo staat er weer een workshop geven voor me op stapel. Ik twijfel nog even dik of ik weer Nieuwsbrief Tekstschrijven ga geven of meer persoonlijke blogs van de cursisten ga verwachten. Komt goed, ik twijfel nog lekker even. Komt vast een voorkeur boven drijven. Of het laatste gewoon maar uitproberen. Ervaring genoeg, lijkt me.

Ik heb controle over de voorbereiding. Maar niet over de reacties van de cursisten. En dat maakt het ook wel wat eng. Spannend. Uitdagend. Lessen trekkend uit mijn eerdere bij elkaar beworstelde workshop. En ja die verbeterpunten heb ik allemaal al op papier.

En verder staat er nog een interview op stapel in een tijdschrift en wil een wijkgenoot een filmpje van mijn leven maken. Voor huis-, tuin- en keukengebruik. Of online. Nog even en ik lijk op een schrijver. Komt mijn doel wel heel dichtbij. Met alleen controle over mijn zondags schrijven. Maar ook door de weeks. En het resultaat dat naar mijn gevoel, als het ware door mij heen komt. Associatieve controle.