Online ons ervaringsverhaal

In de mail van Jan stuitte ik na zijn overlijden op een nieuwsbrief van de Vereniging: Leven met dood. Geïnteresseerd heb ik me hiervoor ingeschreven. Er bleken onder andere ervaringsverhalen in te staan. En ze zochten nog meer ervaringsverhalen.

Ons ervaringsverhaal

Direct heb ik mijn blog R.I.P. Lieve Eega ingestuurd. Een freelance journaliste van deze vereniging belde me en wilde de achtergrond van dit blog horen. We hebben lang met elkaar aan de telefoon gesproken. Na wat heen en weer redigeren staat nu dit ervaringsverhaal online. Zie: *Klik*. De basis is van drie blogs hiervoor. Dus niet echt een nieuw bericht, maar wel in vogelvlucht totaal ons ervaringsverhaal. En eervol voor mij.

Heb je ook een ervaringsverhaal over een dierbaar overlijden, dan kun je dat insturen onder mijn verhaal. Of je inschrijven voor de nieuwsbrief van de Vereniging Leven met dood. Zeer interessant leesvoer, als je meer wilt weten over leven met dood en rouw. Niet alleen ervaringsverhalen maar breeduit alles wat te maken heeft met het leven waarin je dood een plek kunt geven. Uiteindelijk krijgen we er vroeg of laat allemaal mee te maken.

Op de blog af

Mijn Belgische collega Ben ‘Blogtrommel’ heeft een interviewrubriek op zijn blogsite: op de blog af. Met een interview van mij wil hij deze rubriek nieuw leven inblazen. Hij noemt mij een bijzondere blogger. Eervol! Stante pede heb ik hem toegevoegd aan mijn blogroll ‘Andere Boeiende Bloggers’. Kijk maar eens rechts als je naar beneden scrollt. Ja zo werkt dat bij bloggers onder elkaar.

interview, op de blog af, blogtrommel‘Op de blog af’, vast en zeker een Belgische uitdrukking. Of kan ik beter ‘zeker en vast’ melden op zijn Vlaams? Bedoelt Ben: Ren op deze blog af? Neem hem gretig tot je? Lees tot je oogjes vierkant worden? Is het een aansporing om je blog af te maken? Of bedoelt hij dat hij de achtergrond van de blogger wil belichten?

Op de blog af

Ik hou het maar op het laatste, al kende ik de uitdrukking niet. Mogelijk dat het een creatieve woordspeling is. Ontsproten uit het hoogsteigen brein van ‘Blogtrommel’. De man wiens site elke beginnende, wannabe en gevorderde blogger móet lezen door zijn theoretische kennis van alles wat met blogsites te maken heeft plus dat hij ook inhoudelijke tips heeft voor een ongeïnspireerde blogger.

Op de blog af: twaalf inside vragen die er toe doen. Van de blogger die weet waar hij het over heeft. Een interview waar ik menig uurtje op heb gepokkeld. Gezwoegd zo je wil. Zweetdruppeltjes achter elkaar aan hupsend naar straaltjes over mijn voorhoofd tijdens het warme weer van de laatste tijd. Inspirerend om mij op deze manier te leren kennen? *Klik* Zin om ook te bloggen?

Verrassingen

De eerste dagen dacht ik, onterecht, dat het storm zou lopen, qua reacties op mijn interview. Niets is minder waar. De boel druppelt binnen. En met dat ik dit schrijf, komt er een Comment. Zo blij mee! De wereld is vol verrassingen.

Natuurlijk kun je niet aardig gevonden worden door de hele wereld. Een oude koe, uit oude therapiegesprekken. Een van de eerste overtuigingen, die dient te wankelen. Toch proberen veel mensen dit wel. En ik ook, dien ik te bekennen. Steeds opnieuw die oude valkuil. Uitgever versterkte dit: hou je telefoon en mail in de gaten.

Na twee dagen hield ik het voor gezien: het leven gaat voorwaarts, en de huidige oververzadigde info-maatschappij is niet zo gericht op directe reactie. We gaan verder en pakken de rode draad weer stevig vast.

cadeauFokkeSukkeEn wie schetst mijn verbazing dat mét dat ik weer op mijn eigen weg ben er onverwacht pareltjes terugkomen! Bedankjes, enthousiasme en dringend: ga zo door! Verrassingen die ik in cadeaupapier verpak en in mijn achterzak stop. Cadeautjes die ik weer uitpak in mindere tijden! Die me raken, wat doen.

Mijn oude Nederlandse leraar hoop ik nu met het schaamrood op zijn kaken te verslaan. Destijds mijn gedichten voor de gedichtenwedstrijd, vernietigend bestempelend als ‘niet van mijzelf’. De dame die won vond ik maar schamele woorden te hebben gebrouwen.

Maar goed: oud zeer en betoogde ik net niet dat het leven voorwaarts gaat? Voorwaarts moet. Met rugzakje vol, en soms kunnen legen, en lerend van valkuilen? Van fouten die begaan zijn lerend? Dat wat men ervaring noemt. Komt neer op vallen en opstaan.

Niet ieder staat klaar of heeft tijd, druk doende met zijn of haar eigen rode draad, om te lezen. En dat hoeft ook niet natuurlijk. Impact van het gebodene is slecht te meten. Een reactie op iemand een gedachte meegeven waarmee hij of zij mogelijk verder kan, wordt niet altijd geuit. Of het valt niet in vruchtbare aarde. Ook dat is een mogelijkheid. Hoewel ik zeker niet te klagen heb over reactie. Integendeel: heel blij mee ben.  

Verrassingen: ik hoop er nog vele tegen te komen. Jij ook toch? Nu nog verkoop van mijn boekjes…