Als je ogen en oren openhoudt ruik je kansen. Ogen, oren en neus dus om precies te zijn. Ik lees – Erratum: eega leest – een interessante advertentie (voor) en hup daar draaien mijn gedachten al: wie zou ik hiermee kunnen verblijden? Rustig laten draaien, borrelen en bubbelen die gedachten en er komen namen. Daarna contact zoeken. Initiatief tonen en doen. En ziedaar ik ben weer een schakeltje in mijn netwerkweb.

Heerlijk om te doen en dankbaarheid en blijdschap mijn deel. En als een Pavlovhondje, doorgaan bij teleurstelling. Niet ieder die ik benader hapt en zegt ja. Maar vaak is dat wel zo. En voor die blijdschap doe ik het. En van tegenslag wordt een mens sterker toch? Mijn netwerk is wel gewend aan vreemde vragen van mij. Leuke, grappige vragen.

Sommige vinden vruchtbare aarde, andere vragen verdwijnen in mist. Ach niet erg, in de natuur geeft ook niet elk zaadje een plantje. De sterkste gedachtezaadjes vinden hun weg toch wel. Soms via de meest vreemde wegen. Dus blijven vragen. Vrijblijvend.

Zo kwam er eens een reactie op een heel oud blog. Iemand die op het woord rouwen had gezocht. En mijn woord rouwdementie had gevonden en zo blij was met dit woord, dat ze reageerde. Rouwdementie: de staat waarin je verkeert net na het overlijden van een dierbare. Die genadige staat waarin het allemaal niet echt tot je doordringt. De staat die de natuur zo voor je heeft bedoeld. Om druppelsgewijs de waarheid tot je in te laten dalen.

Energie die je geeft komt terug op een andere manier. Soms tijden later. Dat blijkt maar weer uit dit voorbeeld. En ik, ik voel me heerlijk als spin in het web. Het netwerkweb. Doorgeefluik en verbinder. Via de computer en het grote netwerk internet is dit ‘talent’ echt tot bloei gekomen.

In de waan van de dag komt er elke dag opnieuw wel een vraag die niet op mijn planning stond. En sta ik voor het dilemma om er meteen wat mee te doen of op te schuiven. Of te laten. Ik moet er wel warm voor lopen. Laat me niet leven door de buitenwereld. En ik moet er tijd voor hebben.

De flow – blijkbaar – van mij als spin in mijn netwerkweb. Ik die bang ben voor spinnen.