Digitaal

Sinds 1989 heb ik de computer ontdekt. Maar ging ik nog niet digitaal. Dat was er toen nog niet voor gewone mensen. Met een 1-jarige opleiding Pc-begeleider ging ik mijn nieuw veroverde toekomst in. Voor die tijd zeer speciaal en vooruitstrevend.

Digitaal, 1989, luxe?Deze opleiding op de Vrouwenvakschool heeft het helaas maar een paar jaar uitgehouden. Toen werd de subsidie ingetrokken. Maar ik heb er bijzonder veel geleerd. Niet vermoedend hoezeer de computer mijn dagelijkse doen zou gaan regeren. Zelf had ik niet eens een computer. En op de opleiding zaten we met zijn tweeën achter één computer.

1989 Het jaar dat ik eega leerde kennen. Niet vermoedend dat het vele lange fijne jaren zouden worden en nog zijn. Voor mij een grote ommekeer in mijn leven. 1989 Het jaar waarin de muur in Berlijn viel. Er is een leven van voor die tijd en na die tijd. En daar hoorde de val van de muur als vanzelfsprekend bij.

Nu is de computer echt niet meer compleet zonder online te kunnen gaan. In 1989 nog niet. En zelfs mobieltjes kunnen online. Met een paar uur internetstoring voel ik me al zwaar geamputeerd. Zo is het onze dagelijkse levens binnen geslopen en behoorlijk belangrijk geworden.

Wie denkt er over na als je ‘even’ een mailtje schrijft of ‘even’ iets opzoekt op Google? Zo normaal is het digitaal gaan al geworden. Een must. We denken zelfs zonder digitaal niet meer te kunnen leven.

In de digitale beginjaren dacht ik niet naar buitenlandse sites te kunnen. Wist ik veel dat er behalve .nl ook .com was. Ik had de indruk dat het heel lastig was om over de grens te gaan. Vermoedde zelfs een soort digitale douane. Die je paspoort wilde zien.

Laat staan dat ik destijds sociale media kon bevroeden of kon bedenken. Met hele nieuwe soorten vriendschappen op Twitter of op FaceBook. Hoe nep ze soms ook kunnen voelen, ik heb er toch leuke nieuwe mensen leren kennen.

En zelfs bedenk ik nu een quote: “ik baal met langzaam digitaal”.  Op zo’n moment voel ik die toch uiteindelijk wel luxe. Al zullen de jongere generaties het niet als luxe voelen maar als noodzaak.