Meer dan twee hele weken vakantie. En wat voor mooi weer hebben we gehad tot vrijdag jongstleden hier in de Lage landen. Vrijdag trad de herfst in. Met de zondvloed. Dat is waar. Maar past uitstekend na de zonnige zorgeloze zomertemperaturen. Toch? Richting nieuw seizoen. En wie weet nog een paar dagen Indian Summer?

Minstens al twee jaar hebben we  geen vakantievrijheid geproefd. Behalve dan heel af en toe een weekend weg. Niet dat vakantie noodzakelijk is, een mens heeft er geen recht op vind ik. Een mens heeft af en toe het voorrecht op vakantie te gaan. Nog altijd bijzonder vind ik. Nu poesloos kunnen we weer gaan en staan waar we willen. En tot nu kwam dat er nog niet van.

Sociale vakantie

In onze geliefde Achterhoek hebben eega en ik een week vertoefd. Een meer dan gezellige sociale vakantie. Daar waar ik een belangrijk deel van mijn jeugd ben opgegroeid als Mokumse. Met ons Mokums gezin. En ieder verder is achtergebleven van het gezin. En ik dus nu gezinsgeneugten heb opgesnoven. Plus hernieuwde kennismaking van het ouwe getrouwe landschap met haar vriendelijke en gastvrije bewoners. Een tekst waardig voor een vakantiefolder. Een minder jachtig tempo en geen files. Wat een opluchting!

Met wat onrustig zoeken op nieuwgebouwde wegen kwamen we toch wel waar we wezen moesten. Al was het soms met onze vrienden op achteraf weggetjes via altijd adembenemend Montferland. Want ja voor iets adembenemends moet je van de gebaande wegen af, ook al is het per ongeluk door een haperende Tom Tom.

Vakantiepoes

De eerste dag al liep er een net volwassen poesje door onze tuin van ons huisje. Aandoenlijk smekend om een aai en een hapje eten. Kobus, gedoopt naar ons favoriete restaurant aldaar, ving allerbeminnelijkst de stukjes ham en kaas verrassenderwijs tussen haar voorpootjes! De volgende dag dus op pad voor kattenvoer. Wij hadden een vakantiepoes.

Bij navraag bleek het een boerderijkat uit de omgeving. Dus konden we Kobus of geslachtsvriendelijker: Jakoba helaas niet adopteren. Aldus poesloos weer vertrokken met nog een hele week in het verschiet. Waar we nu de laatste dag van beleven. Een bewogen week, maar met steeds opnieuw rust en balans en dat luilekkerende gevoel dat dan wel eindelijk eens mág! Zonder schuldgevoel: vakantievrijheid. Inmiddels onze agenda’s geraadpleegd voor aankomende week: ook die staat alweer volgeschreven tot ons geluk. Lekker weer in een andere flow. Bye vakantievrijheid? “De dag zachtjes oppakken”, zou mijn Pa als advies geven. Tegenstribbelend toch wel zin in!