Op de cover van het weektijdschrift stond vorige week de quote van Angela Schijf: “Bij elkaar blijven is een kwestie van volhouden”. Dat triggert me zodanig dat ik zowaar het artikel ga lezen. Doelt zij op volhouden in diepe droefenis en ongelukkige gevoelens?

Angela Schijf: de actrice van Flikken Maastricht. Als Eva van Dongen is de spanning voelbaar met haar collega rechercheur Floris Wolfs (Victor Reinier). De blikken voldoende overduidelijk. Al zijn ze bijzonder op elkaar ingespeeld, tot een relatie komt het niet. Ok in het artikel doelt ze niet op dit volhouden.

Pikante serie

Ook doelt ze niet op haar nieuwste serie: Meisje van Plezier. Deze pikante serie begint juist met haar scheiding. Dus dat volhouden is niet gelukt. Hoewel niet haar keuze want deze eega is gevallen voor haar stiefzusje. En laat zich spoorslags in het geheim steriliseren omdat zusje wel een zeer duidelijke kinderwens heeft. Meneer wil wel lusten, geen lasten. Maar ok hij neemt zijn verantwoordelijkheid. Zij neemt om het hoofd boven water te houden haar vroegere beroep weer op.

Voor een Nederlandse actrice is Angela topniveau. Vind ik. Haar spel zeer geloofwaardig, gevoelig, krachtig; alles in één. Alleen al om haar volg ik haar series. En dat wil wat zeggen bij mij, omdat ik nogal eens de neiging heb af te haken. En so wie so niet regelmatig een kijkbuiskind ben, om het met meneer de Uil van de Fabeltjeskrant te zeggen.

Eigenlijk ben ik het wel eens met haar in het artikel dat een intieme relatie een kwestie is van volhouden. Angela gelooft niet in relaties waarin beide partners alsmaar dolverliefd blijven. Ik ook niet. Beide partners slechts mens en ook dien je elkaar je mindere kanten te kunnen tonen. Het is vaak al lastig genoeg te moeten erkennen aan jezelf dat je slechts mens bent. En niet de ideale ik waarnaar je streeft.

Grens aan volhouden?

Maar er zijn grenzen. Bij overtreden daarvan en beiden niet in staat, door welke oorzaak dan ook, niet kunnen reiken naar elkaar oftewel uitreiken naar elkaar, kan het eind weleens in zicht zijn. En kun je frusty achterblijven met je houden van, gehechtheid tot, gewend zijn aan… Een scheiding altijd zeer pijnlijk en petje af voor degenen die vriendschap kunnen houden.

Zolang de mindere tijden lichtpuntjes kennen, waar je houvast aan kunt hebben, hoop kunt houden, kan een mens bijzonder veel verdragen. Met op zijn tijd een stevige knoop laten vallen. Ieder toont zijn houden van op een andere manier. Herken je het nog? Of neem je het voor zoete koek? Volhouden in zware tijden is een kwestie van lichtpuntjes creëren maar ook aangedragen krijgen. En je eerlijke eigen aandeel meewegen. Een soms stroef inkijkje. De lichtere tijden lijken als vanzelf te gaan. Tel je zegeningen. Sta erbij stil. Soepel volhouden…