Het onaffe, het ontbrekende stukje, fascineert mij. Heb ik al vaker verhaald. En in roerige tijden doe je andere dingen dan wanneer je leven op dat moment in kalm water zit. Zo hadden eega en ik bij het betrekken van ons huidige huis, alweer jaren geleden, amper oog voor de naderende kerst. Eenmaal de huis- en slaapkamer op orde, bleek het één dag voor kerst. En geen kerstboom. Op bijna kerstavond dus nog op pad naar een kerstboom, en het bloemenstalletje in het centrum toonde voor de verkoop nog één klein kerstboompje. Perfect klein en scheef gegroeid. We kregen er nog korting op ook. Perfect meen ik echt, want symbool voor een onbekende toekomst. Die op dat moment nog aan het ontstaan was.
Volg je me nog? Het onaffe, het scheef gegroeide boompje kwam helemaal tot zijn recht, eenmaal mooi opgetuigd. En het scheve met wat toeren, prima te verdoezelen. Mooi klein boompje.
Meen ik nu alleen dat sinds de recessie de trend in oudgemaakt en het vergane is ingetreden? En nog steeds volop bloeit? Zo zijn ook wij gevallen voor een kamerscherm voor op zolder, waar mijn vader naar van zou zijn geworden: bladders, vegen andere verf, zorgvuldig oudgemaakt dus. En de kleuren ook nog zo somber. Whitewash op een grijze ondertoon. Zijn handen zouden jeuken om dit wandje eens een strakke, mooie lik nieuwe verf te geven. Maar voor ons helemaal trendy en prachtig.
Zelfs de Action speelt in op deze trend en verkoopt slecht geglazuurde onderborden voor sier. Prachtig! Geweldig! Pas nog cadeau gedaan aan familie. En krijgt daar een prominente plek in de huiskamer.
De hang van jongeren, of zij die dit nog willen zijn, naar zorgvuldig gemodelleerde kapotte spijkerbroeken. En toch als je goed kijkt heeft het wat!
Mijn herfststukje met verse bloemetjes heb ik ook heerlijk zijn gang laten gaan. Weken, maanden. Prachtig nu! Prima verdroogd en donkerbruin die blommen. Ze passen er nu bij.
Vriendin Brocante weet er ook alles van en menig meubelstukje wordt onder haar handen whitewash. Ben ik nu de enige die de link legt dat dit te maken kan hebben met de recessie? De symboolwerking van wat we mooi vinden? Benieuwd wat trend gaat worden als we weer met z’n allen in betere tijden gaan komen! Wat zachtjes wordt gefluisterd.
als de crisis opklaart zullen de droogbloemen vervangen worden door verse.
dat wordt dan weer de mode
grt Broertje
Zo rijdt mijn werkgever in een oude prima onderhouden Volvo amazone,perfect wit.
Hij is er als een klein kind zo trots op, doet mee met allerlei toerritjes en puzzelritten in den landen. Ook een oude Amerikaanse schoolbus heeft hij op laten knappen en word nu gebruikt voor allerlei doeleinden.Ik ben zelf niet zo handig, zeg maar geboren met twee linkerhanden, maar ik zou wel met zo’n oude auto willen rijden. Een mooi oud huis zou het einde zijn,maar dan komen mijn linkerhandjes weer om de hoek kijken.lastig maar waar,niets aan te doen, ik heb weer andere dingen waar ik goed in ben,Waarin, dat is voor mij een weet en voor jullie een ????????
Bedankt weer een klein boeiend stukje
Een bedompt herftstukje, een gebladderd kamerscherm,ik ruik de vroeger tijden toen ikmocht logeerde bij oma. Op zolder een oude mangel om de lakens te modelerenen een oud ledikant. Niets whitewash, alles donkerbruin en een geur van hout.
Je raakt het steeds weer Loes.
Als je geen cent te makken hebt, moet je oud wel mooi gaan vinden. Of iets ouds kopen om op te knappen. Dus, gelijk heb je!
Ik kan niet rectificeren via dit programma, maar ik bedoel: “omdat we er beter (makkelijker) in kunnen en willen geloven.”
Als de crisis opklaart, verschuift alles weer naar het in-het-hier-en-nu te zijn, omdat we betr in kunnen en willen geloven.
Oude mensen zeggen ook vaak dat het vroeger allemaal beter was 😉 ;), ze kunnen de realiteit vaak niet meer goed aan, begrijpelijk.
Het oude is bekend en vertrouwd, het nieuwe is nog ongrijpbaar en spannend.
De Woelabukkies zijn weer hersteld van hun massage activiteiten.
“White wash” is niet echt hun ding, want zij hebben geen witte kleding.
Omdat het makkelijker is om donkere kleding dragen valt het niet zo op als bij het wassen iets fout is gegaan.
Zij vinden het makkelijk om al het wasgoed in een tobbe te gooien en het lekker te kookwassen.
Natuurlijk wordt er weer niet op gelet dat sommige kleding niet al te heet mag worden gewassen, maar da’s uiteindelijk weer geen groot probleem.
Zij doen altijd collectief de was, d.w.z. alle was van de Woelabukkies gaat in een tobbe.
Als er kledingstukken gekrompen zijn, geen probleem hoor, want die stukken worden dan aan de kleine en/of magere Woelabukkies toebedeeld. Zo rouleren alle kledingstukken en wordt het maximal haalbare economisch Woelabukkie effect bereikt.
De groeten van Bollobukkie!