Onze grijze prinses Lotte heeft haar jachtinstinct altijd behouden. Ega en ik zijn er niet blij mee, maar ja: het is natuurlijk gedrag. Zo kwam deze, nu bijna 15-jarige poes, regelmatig met haar vriendinnetje Mara vogeltjes en muisjes als kadootje brengen. Dit gebeurde bij voorkeur ’s nachts, via het open slaapkamerraam. Zo akelig. Het ergst was een muisje, dat in doodsnood in mijn bed kroop, terwijl ik er in lag te slapen. Ik vergeet dat kriebelende lijfje tegen mijn blote buik nooit meer en heb lang, op de raarste momenten, mijn bed gecontroleerd. Middenin de nacht achter aangeslagen muisjes en vogeltjes aanrennen en proberen te vangen is geen sinecure. Dus hadden ega en ik alras de ramen op een kiertje gezet en waren de nachtelijke avonturen, in de slaapkamer althans, voorbij.
Uiteraard was het jachtinstinct van Lot niet over. In de huiskamer vonden we nog regelmatig ‘dode’ vogels, die alleen maar in shock waren, en met rust, in een schoenendoos en een klassiek muziekje, weer begonnen te piepen. En wij maar naar het vogelasiel met die beestjes, bij nacht en ontij, die het de ene keer wel haalden en de andere keer niet. En altijd stopten we die lui dan maar weer geld in de handen, tegen ons knagend schuldgevoel, eigenaar te zijn van zo’n moordmachine.
Ooit, alweer jaren terug, lag ik lekker op de bank een ochtendlijke mok koffie te drinken, toen mijn oog opeens viel op wat ondefinieerbaars naast de bank. Ik gruwelde tot in het merg van mijn botten: een halfaangevreten dode moedermuis, die ondertussen even was bevallen. Drie dode, kleine, kale muisjes bij haar staartje. Wat is de natuur dan wreed! Ik was zowel nieuwsgierig als huiverig en zag het voor mijn geestesoog hoe Lot achter dat beestje aan heeft gehold ’s nachts en moedermuis, in opperste barensdrang, nog even is bevallen terwijl de wonden haar werden toegebracht. Middenin de kamer!
Ben ik blij dat Lotte nu nog maar zelden iets vangt! Prooi.
Ik voel helemaal mee met dit kriebels in bed…brrrrr! maar vooral de laatste alinea zie ik ook voor me…wat gruwelijk!! Gelukkig is Lotte met haar 15 jaar nu een stuk trager geworden en zal zoiets niet meer gebeuren..
Wat een leuk verhaal Loes. Bij mijn ouders thuis hadden we ook altijd katten. Vogeltjes vraten ze op, maar muizen niet. Daar speelden ze alleen maar mee. Ook zielig hoor!
Oeps het leeft wel een kattenverhaal! Leuk de reacties te lezen!
Wat een barbaar! Kijk, muizen vangen is tot daar aan toe, dat is instinct. Maar zwangere muizen zou ze toch moeten ontzien.
Gelukkig zijn onze katten zo oud, dat ze worden uitgelachen door de eksters en dat onze tuinmuis heel rustig terugloopt naar zijn holletje als een van hen naar buiten schuifelt.
Ik vergeet aan mijn vorige reactie toe te voegen, dat vooral een muis, hoe sneu ook voor de muis zelf, een heel gezonde maaltijd is. Alle voedingsstoffen zijn aanwezig, vooral als de hele muis gegeten wordt. Boerderijkatten, die veel muizen eten, schijnen oergezond te zijn. Beter dan al onze fabrieksvoeding die we met de beste bedoelingen geven, is een muis veel gezonder. Dus als ie toch dood is……………..
Herkenbaar. Ik lees het nu ook bij `leidse glibber`, dat de prooi sinds kort wordt opgegeten, in elk geval een deel ervan. Mijn katten zijn nu 6 jaar en hebben dit eerder nooit gedaan. Dit jaar vind ik delen terug van muizen en vogeltjes. Muis zonder kop, laatst een duif, jawel, zonder kop en opengereten met uitpuilende ingewanden. Hebben de prooien een malsere smaak dit jaar, begrijpt de kat ineens dat het ook eetbaar is of is er een andere factor in het spel?? Overigens hoorde ik van 2 collega’s hetzelfde verhaal over hun kat: van prooi naar maaltijd dit jaar. Nadenkertje!!
Ja, maar Lot loopt ‘s-avonds even zo makkelijk in de keuken en vraagt dan om een stukkie ham of rosbief. Het dan wel vers zijn, anders moet madam het niet!
Heel herkenbaar wij hebben hier ook zo’n moordmachine rondlopen.
Bleef het vroeger nog een beetje heel, nu schijnt het leuk te zijn de koppen van de muizen en de kikkers af te vreten.
Toen onze Zilver trots een dode duif voor mijn voeten legde, had het in ieder geval een minder vrolijke impact dan de beroemde sketch van Toon Hermans over de goocheldebutant: “Doif is dood.”
Muizen of mussen…. maar gelukkig ook langpoten, muggen, vliegen en spinnen worden door onze poezen gevangen!