Popcornhoofd

Popcornhoofd

Herken jij dit ook? Dat je hoofd op onverwachte momenten iets ‘opplopt’ wat je móet onthouden?

Een popcornhoofd is voor mij zo’n beeldend woord. Althans ik denk graag in beelden. Jij ook? Ik zie de droge gele mais – korrel voor korrel – in mijn warme hoofd open ploppen tot witte eetbare lekkernij. Oftewel ideetjes ontspruiten. Zo’n hoofd dat alle kanten op denkt. Meestal geen lijn in te ontdekken. Maar later blijkt het zaadje wel uit te kunnen groeien van plantje tot plant. Lees verder

Zelfzorg

 

Zelfzorg

Voor het eerst hoorde ik het woord ‘zelfzorg’ op een warme bijeenkomst van het Nabestaandencafé. Het bleef hangen en plakken. Een mooi woord, om helemaal te proeven en over na te denken. Als je, zoals ik, moeizaam je emoties hebt leren voelen, verwoorden en ook te durven uiten, is het niet vanzelfsprekend om je behoeftes goed te kennen. Laat staan je grenzen te bewaken. Lees verder

Van rouw naar intense verbinding

Intense verbinding

Mijn contacten worden intenser. Of dit komt door de inkeer van de donkere decembermaand of als gevolg van mijn loeizware tijd voor en na het overlijden van Jan? In ieder geval is mijn geestelijke filter dunner, maar ook ontvankelijker. En nog steeds sta ik versteld hoeveel positieve mensen ik ontmoet. Die me soms zomaar vanuit het niets complimenten maken. Of verder helpen.

Ik had mijn deuren in de huiskamer onlangs pas ontdaan van de vele ontvangen condoleancekaarten, mijn mijlpaal-verjaarskaarten en meer. Ik heb de laatste tijd niets te klagen over het ontvangen van post. Bij het teruglezen voel ik de rijkdom van een brede verzameling troostende en hartverwarmende teksten. En/of met een zorgvuldig uitgezochte afbeelding. Dit landt dan recht in mijn hart. Zie ook mijn vorige blog *Klik*  Daarna waren de deuren schrikbarend leeg. Dat riep toch weer een verlaten gevoel op.

De keerzij

Lees verder

Woorden die landen?

Woorden die landen?

Heb jij je ook weleens afgevraagd hoe jouw woorden, gedachten of gedrag bij een ander landen? Ik wel. Regelmatig zelfs. Vooral met mijn blogs: hoe komen mijn woorden binnen? Raken ze iets? Of dwarrelen ze ergens rond, zonder echt te landen?

Communicatie blijft een raadsel. Iedereen heeft zijn eigen stijl, achtergrond en stemming. En het zijn niet alleen woorden die tellen. Denk aan non-verbale signalen: een blik, een gebaar. Als gevoelig mens pik je van alles op in een dag. Zie dat maar eens te ordenen. Alles een plekje te geven, zoals ze dat zo mooi of trendy zeggen. Oftewel verwerken. Lees verder