Op zondagmiddag 29 mei was onze lang verwachte boeklancering van 25 Obsessies. Inclusief mijn bijdrage, vijfentwintig auteurs in dit boek van Godijn Publishing. Een strakke en geoliede middag met veelkleurige invulling van het begrip Obsessie.

Op weg met eega en buuf reed een snoodaard ons nog bijna in de flanken. Maar ondanks dat  de Tom Tom ermee kapte in de Schipholtunnel, en wij al woorden kregen, hoe verder te rijden, kwamen we dik op tijd in de Stay o Kay op het Timorplein in Amsterdam aan. In Zeeburg. Een grauwe buurt waar ijverig wordt gepoogd de gevels op te leuken.

De zwaar beveiligde ingang doet vermoeden dat er toch heel wat gespuis kan rondlopen. De knaloranje inrichting doet je verlangen naar een zonnebril. Maar eenmaal in het zijzaaltje was het al een vrolijke drukte van belang. Met als gastvrouwelijk middelpunt: Elly Godijn, stemmig in het zwart.

De koffie bleek op, maar werd fluks aangevuld. En al hebben wij een broertje dood aan statafels met barkrukken, veel andere plek was er niet meer. En in de reuring van het moment vergaten we ook weer de ongemakkelijke zit. Wat een heerlijke energie en verwachtingsvolle mensen.

De anderhalf uur, die voor de diverse presentaties stond, werd heel afwisselend ingevuld. Stukje live muziek, schrijvers over het schrijfproces, schrijvers die een tipje van hun sluier van hun verhaal oplichtten, eindredacteur die had zullen voordragen over het redigeerproces, maar in een andere Stay o Kay in het Vondelpark was beland en werd vervangen, het model van de omslag – een van de schrijvers die niet van foto’s houdt – en Elly natuurlijk, die de boel aan elkaar praatte.

En ja toen kwam toch echt het langverwachte moment dat alle vijfentwintig schrijvers naar voren werden gehaald. Een gekrioel van jewelste en moeilijk om alle vijfentwintig gezichten te onthouden. Laat staan met namen erbij te onthouden. Maar wat een trotse en lachende gezichten. Een eer om daartussen te mogen staan.

De boeken en posters werden uit de dozen gehaald en uitgedeeld. Daar stonden we dan alle vijfentwintig. Een tot groep gebombardeerde groep, die elkaar daarvoor niet kenden. Met allemaal dezelfde passie: schrijven. Verenigd in een boek. Een verhalenbundel. Ons boek: 25 Obsessies. Vierentwintig vrouwen met één man.

Op het terras om de hoek kwamen we er weer velen tegen, herkenbaar aan de stapels Obsessies. En na de dringende drankjes en hapjes met een klein spatje regen, reden we vol trots, een Obsessie rijker of armer – net hoe je het wilt zien – huiswaarts.