“Werk ze!” Een normale, vriendelijke bejegening bij het begin van een werkdag. Maar wat als je geen werk hebt? Sta je toch maar alleen zonder deze vriendelijke aansporing. Niet dat je dat zo zult missen, maar werk kun je heel erg missen. En dan heb ik het niet direct over de inkomsten die je erg kunt missen. Dat is weer een ander chapiter.
De één is dolblij met al die vrije tijd, de ander weet niet waar hij het moet zoeken van ellende. De één vindt een flinke tuk op de bank zinvolle tijdsbesteding, met als variatie wat spelletjes op FaceBook, de ander zoekt vertwijfeld naar een zinvolle bezigheid. En vele grijstinten daartussen.
Zelf ben ik gekneisd in zinvolle bezigheden vinden, maar ken ook de wanhoopsdagen. Het wegvallen van mijn bezigheden voor onze wijk, was zo’n treurige tijd. En ik herkende niet direct het rouwproces daarin. Mijn omgeving begreep het niet echt. Ik was mijn nut kwijt, mijn zin, en daarmee werd ik er niet vrolijker op. Lekker hard werken kan zo heerlijk zijn, en mijn ambitie is nooit gedoofd.
Gisteren sprak ik over pensionering met diverse lui. De laatste tijd is dit vaker mijn stokpaardje. Eega begint binnenkort ook aan die leeftijd en is er duidelijk over: ik ga voorlopig lekker door. Werk lekker vinden? Oh ja zekers, als je je werk leuk vindt en je vindt er je bestemming in, waarom niet? Als je – zoals hij – je beleid redelijk zelf kunt bepalen. Al ben je natuurlijk ook weer slaaf van je klant. Maar jij bepaalt de spelregels binnen je toko. De regels binnen de regels. Jij maakt de keuzes.
Ontbreekt het je aan zeggenschap, inspraak en waardering voor je werk: dan kan ik het me levendig voorstellen dat je verlangt naar je pensioen. Waarin niets hoeft en alles mag. Waarin je verlost bent van een onvoorspelbare baas. De pensionering kan dan een zegen zijn. Maar je zou ook zo maar in een gat kunnen vallen. Het valt nog niet mee, jezelf als baas van je tijd te kunnen accepteren.
Daarnaast is het een hele kunst je dag zinvol door te brengen als je niks ‘moet’. En ik denk dat het de kunst is, nog sterker, dat je jezelf wel discipline moet bijbrengen. En dat moet in je zitten. Die ommezwaai valt nog niet mee, weet ik uit ervaring.
De pensioencursussen schieten als paddenstoelen uit de grond. De zingevingscursussen ook. Ken jezelf en je mogelijk diepverborgen idealen en dromen. Of ga er met hulp naar op zoek. Dan staat je nog een mooie tijd te wachten. Maar wees eerlijk als je je werk mist en zoek daar nieuwe invulling voor.
Zelf heb ik met mijn energiebeperking veel ervaring in het ten volle benutten van de wel aanwezige energie. Ook met de valkuilen. Zal ik vast niet in een pensioengat vallen – als ik dit woord even overdrachtelijk mag gebruiken – mag ik hopen. Maar gelukkig is het nog niet zo ver.
Ik vind werken echt geen probleem als het maar wel ‘normaal’ blijft, zonder al te veel te moeten reizen etc. Zeg ook regelmatig tegen mijn collega’s: “werkse” en dan echt goed bedoeld, zo van: “heb een hele fijne werkdag”, oftewel ‘bent nuttig bezig voor je gevoel’ en heb ook een ‘fijn contact met je collega’s’ !!! want dat is toch waar het om draait….of werkt men tegenwoordig alleen nog maar om er flink aan te kunnen verdienen? Zo lijkt het af en toe wel helaas…..
Verder geldt voor mij: mocht ik geen betaald werk meer hebben, dan zijn er nog zo enorm veel andere nuttige dingen die je kan gaan doen…….oftewel: vervelen is echt niet nodig, want er is zoveel ander ‘vrijwilligers of wat dan ook’ werk te doen. Goed voor je sociale contacten en goed voor je zelfvertrouwen en dan heb je er nog plezier in ook !!!! Heel veel grijstinten dus ertussen !! Ik denk dat het belangrijkste is dat je voor je gevoel nuttig bezig bent en er nog plezier in hebt ook !!! Wat je ook doet !!!
Ha Linda,
Nuttig bezig zijn en fijne collega’s daar doe je het voor, naast je inkomsten! Duidelijk en helder.
Klopt in een stukje van nog geen 400 woorden kan ik alle nuances niet bespreken. Zinvol en plezier daar draait het om. En dan mag er echt wel een baaldag tussendoor zitten, daar kun je soms ook van leren, maar structureel balen is echt niet goed. Maar helaas zitten 50+ mensen daar nogal regelmatig aan vast door van alles. 🙁
Nog twee jaar en dan op mijn manier mijn tijd invullen,heerlijk.
En een zwart gat,ik denk het niet en mocht dit toch het geval zijn,dan ga ik leuk vrijwilligerswerk doen.
Zinvol mijn tijd invullen,via zinvol werk.
Strak plan Geert! Hopen dat de tijd snel gaat… 🙂
Ja je moed zou naar je schoenen zakken als je met zoveel Gemeentelijke schijven van doen hebt.Jeregelt alles, schrijft naar ieder in de wijk, zit te wachten op reacties, en je staat gewoon te kijk. Maar Loes er komt een tijd dat je beeldeld om hulp, let maar op want het staat in de sterren.
Je bent geweldig.
Ha Zadeltas, Heb je al een tijdje gemist en hoop dat je lekker bent opgeknapt! Klopt wat je schrijft. LOL wie weet of ik binnenkort bedel om hulp. Dan ben jij numero uno die ik ga bellen…. 🙂 Jee dank je!
Ik snap dat sommige mensen het er moeilijk mee hebben, maar als het kon ging ik morgen met pensioen, op mijn 54ste en met heel wat inkomensverlies. Maar het zou mijn gezondheid ten goede komen denk ik.
Ok ieder voelt het anders. Geen andere mogelijkheden, bijv parttime werken?