Middenin hectisch weer,  mijn – soms – hectische leven, is het belangrijk de rem te vinden. Ook de crea-rem. De creatieve rem zeg maar. Maar jee oh jee waar zit die eigenlijk? Waar begin ik? En tegen wie zeg ik: nu even niet…

Het begint natuurlijk allemaal met aardig gevonden willen worden. Dé standaard valkuil niet alleen van veel vrouwen, maar mannen kunnen er ook wat van. Voldoen aan de verwachtingen die mijn familie, mijn vrienden, mijn buren en kennissen enzovoorts van mij hebben. Of waarvan ik dénk dat ze die hebben. Want vaak zit er meer tussen mijn oren, dan werkelijke verwachtingen van dierbaren. Heel vaak pikt de buitenwereld meer dan ik dacht.

Grenzen trekken, nee zeggen, voor mezelf opkomen. Klinkt als afgelebberde koek, maar is vaak in de praktijk oh zo moeilijk. Me niet laten leven. Zelf keuzes maken. Oef keuzes, daar heb je dat woord weer. Een bekend boek uit de 70-er jaren was: “Als ik nee zeg voel ik me schuldig”. [Auteur dr. Manuel J. Smith, nog steeds te koop]. Maar nee zeggen kan ook vrijheid opleveren. En die schuldgevoelens trekken wel weg hoor. Praat er maar veel over met dierbaren.

Wat wel belangrijk is bij nee zeggen is dat je geen afgewezen gevoel aanpraat aan de ander. De relatie goed houdt als het ware. Hoewel: natuurlijk kan ik het issue, wat er mogelijk speelt, altijd benoemen vanuit mijn gevoel. Mijn gevoel is mijn gevoel. Of een ander daar wat mee wil of kan is zijn/haar pakkie an, om het maar eens populair te zeggen.

Crea-rem: over het algemeen heb ik zoveel discipline en zondagse borrelingen, dat die column er wel komt. Voortschrijdend inzicht: vast en zeker een zware variatie op mijn zondagsgevoel van vroeger uit. Mijn katholieke opvoeding waarbij ik in de zondagsdienst toch altijd wel wat meepikte. Vooral bij goede prekers. Maar nu leg IK het ei. Of ‘preek’ zelfs wel misschien een beetje.

Een enkele keer gebruik ik de crea-rem en schrijf wel, maar laat het blog een weekje liggen. Sla over. Verzaak. Of trek mijn grenzen. Met schuldgevoel, allicht. Maar dat kan het soms waard zijn. Maar nu lekker niet.