Als kind kun je knikkers delen, of niet van harte, je lievelingsspeeltje. Bij mij werd het al vroeg erin geramd dat ik moest leren delen. Eigenlijk op een leeftijd dat je dit gevoel nog niet kunt opbrengen. Dat je je ikje nog moet ontwikkelen. Maar mijn moeder dacht er goed aan te doen. Soi.

Dat brak me op in mijn latere leven en ik heb mijn ikje, mijn ego, op latere leeftijd moeten leren ontwikkelen. Met hobben en tobben. Met vallen en opstaan. Met ups en downs. De grenzen verkennend wat acceptabel is voor anderen en wat niet. Maar ik ben blij dat ik het gevoel van delen, dat gevoel van loslaten en de wereld inschoppen, of delen met één ander, op een goede manier nu kan hanteren. Dat gevoel van een ander kan inleven en delen. Al stel ik mezelf eerst wel altijd de vraag of ik het wil, want mijn natuurlijke neiging is nog altijd teveel uitreikend. En dat bleek de sleutel.

Geluk delen, vergroot het geluk. Blijdschap en enthousiasme delen, werkt aanstekelijk. Verdriet delen, doet goed. Vermindert het verdriet. Ik ben op zo’n moment nogal praterig aangelegd en ik ben blij met de steun die ik dan krijg, van mijn dierbare familie en vrienden. Dat ik dan mijn verhaal mag doen. Dat het delen en het luisteren, met feedback van de ander, mij loutert. Ieder mens heeft weer een andere invalshoek en zo kan ik mijn verdriet exploreren en verwerken. Ik denk dat dit universeel zo werkt. Niet alleen bij mij.

Niet ieder is zo praterig als ik, en dat maakt ook niet uit. “Iedereen is anders”, meldt een goede vriend van ons op gezette tijden. In zwijgzaamheid kan ook veel gevoel te delen zijn. De sfeer die dan ontstaat. Zo vertrouwd. Maar dat heb ik bijna alleen met bijvoorbeeld ega. En kan zeer rustgevend en aardend werken. Althans dat effect heeft ega op mij.

Lachen en humor is ook zo’n gevoel om echt te delen. Warmte in een knuffel. Als je echt contact hebt met iemand. Maar bij ernstig verdriet komt er zwarte humor bij ons naar boven borrelen. Ook heerlijk relativerend.

Tot zover deel ik mijn gedachten voor nu dus even over delen. Ik deel gelukkig nog altijd graag met mensen.  De ups en de downs. Jouw of mijn gevoelens. En deel dit nu met jou!