Verbinden

Dinsdag komt dan echt mijn volgende mijlpaal: mijn 60e verjaardag! Mijn 61ste levensjaar. Ik ben er al het hele jaar bewust mee bezig geweest ernaar toe te leven. Om niet zo te worden overvallen als na mijn 50ste. Benieuwd of het gaat lukken. Al melden anderen om mij heen, dat ouder worden hen niet deert, er komt toch echt een nieuwe fase. En die wil ik in lijn verbinden met het verleden tot nu toe. Me voorbereidend op wat komen gaat. Als dat al zou kunnen.

VerbindenNatuurlijk is er tussen aanstaande maandag en dinsdag niet veel verschil. En gelukkig heb ik nog tantes om me heen, die mij een jonkie vinden. Heerlijk! De tijd die mag verglijden. Want ja ook ik heb al –zelfs jongere – mensen achter me moeten laten. Reden voor dankbaarheid. Maar of ik ooit de graad van wijsheid haal, die ik me voornam na de definitieve kinderloosheid? Hier geef ik maar geen antwoord op.

Verbinden. Een plug in de muur, een schroef en daar een wandkubus op, is letterlijke verbinding. Zittend in de nieuwe werkkamer met wel elf wandkubussen. Vergeven van de kubussen dus. Maar ik probeer nu verbinding te maken met nieuwe doelen. Het oude erend en vierend volgende week. In verbinding met de vele facetten van wat voorbij is. Maar wat verder kan stromen in een nieuw jasje.

Dinsdag saampjes met eega uit eten in een restaurant waar ik weer verbinding mee wil voelen. Waar mijlpalen liggen. Voor mij symbolisch. Symbolisch om ook het geleefde oude mee te verbinden. Want ja: dat kun je niet wegpoetsen.

Een levensweg heeft vele kruispunten en van te voren weet je nooit welke afslag je neemt. (Deze is van mezelf – in een filosofische bui – al twitterend ontstaan) Kan zo op een tegeltje? Of is dat al teveel eer? Soi!

En over Twitter gesproken, kwam ik gisteren deze uitspraak tegen van Connie Palmen: ‘Denken is van gedachten veranderen’.  Mooi als je daarover nadenkt. En heerlijk toepasbaar als je van standpunt verandert. Daar kun je nog eens iemand mee om de oren slaan.

Of zoals ik eega hier en nu graag citeer: de weg van voortschrijdend inzicht. Dat is toch het doel van ouder worden? Van groei, van ontwikkeling. Verbinding. Evolutie zelfs, zo je dat wil horen.

Gerelateerde berichten:

4 thoughts on “Verbinden

  1. Hoi Loes, ik zit in hetzelfde schuitje als jij: volgend jaar word ik ook 60. Voor mij kan het niet snel genoeg gaan. Elke maand verder is een maand dichter bij mijn pensioen. Eindelijk vrij!!! Bovendien, alles is relatief. Mijn ouders waren afgelopen zomer 60 jaar bij elkaar. Dus die waren al getrouwd toen jij en ik nog geboren moesten worden. Zo zie je maar: het kan altijd nog erger! :=)))

  2. Als ik vroeger bij mijn lieve oma in Putten kwam om haar te verblijden met een bezoekje of ik kwam haar ophalen om een dagje weg te gaan, dan moest ik haar altijd zoeken in het verzorgingshuis,want ze zat vrijwel nooit op haar kamer. Meestal zat ze bij de oudjes, zoals ze dat zij en de oudjes waren gemiddeld een jaartje of 4, 5 ouder als oma. Als ik dan aan haar vroeg, wat doet u daar nu zo’n beetje dan was het antwoord,gewoon even de oudjes bezig houden. Wat is oud, oud is de duvel; zij oma altijd en daar geloof ik in,want oma had de wijsheid in pacht,zoals zij het altijd zei. Oud worden heeft ook zo zijn mooie kanten,welke dat zijn,dat mogen wij zelf uitzoeken, Loes succes met dit uitzoeken en alvast gefeliciteerd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *