Schrijf ik nu over een kinderboek? Jazekers omdat dit kinderboek gaat over de dieren in ‘ons’ stadspark: Kweeklust. Kweeklust is een aparte naam die je niet gauw vergeet. Want wat wordt daar gekweekt? Nou onder andere waren de dieren in dit park boeiende bron van inspiratie voor wijkgenoot Alexander over de hoofdpersonen: Ruud de Reiger en de Koele Kikker. Pret met een rare vogel en zijn parkvriendjes… Of zijn het de hoofddieren?

Kinderboeken kunnen zo mooi zijn dat het je als volwassene ook meeneemt in het verhaal. Maar niet alleen het verhaal, de prenten zijn ook zeer te appreciëren. Lange tijd heb ik gesmuld van boeken voor en over jongeren van 18+. De Lemniscaat serie. Met de liggende acht als logo.

Maar nu werd enkele maanden geleden mijn aandacht getrokken door een nog te drukken voorleesboek voor kinderen van 4+ dat speelt in óns park. Via crowdfunding probeerden de schrijver Leo Alexander Schlangen en zijn partner die de illustraties ontwierp: Jenny de Bruin dit boek te realiseren.

Saai stadspark?

In een goede bui doneerde ik met als tegenprestatie dat ik het boek zou ontvangen als ze genoeg bij elkaar haalden. De donaties stroomden binnen en overtrof hun stoutste verwachtingen. Ik was benieuwd hoe ze boeiend zouden kunnen vertellen over een dierenrijk zo saai als in een stadspark?

Ik kan je vertellen dat het ze is gelukt! Gisteren heb ik ‘Ruud de Reiger en de Koele Kikker’, hoogstpersoonlijk door de schrijver zelf aan de deur uitgereikt, mogen ontvangen. De acht winterse verhalen heb ik verslonden. Nauwgezet heb ik genoten van de dromerige prenten.

Ruud de Reiger

Wat dacht je van personages als Minie de Meerkoet, Mijnheer de Meeuw, Kees en Karel Kauw, Carry de Kanariepiet, die ontsnapt is en de weggevlogen naar warmer oorden Zara en Zeno Zwaluw? En allemaal beschreven vanuit het gezichtspunt van Ruud de Reiger.

Zelf had ik bij de titel direct associaties hoe de Koele Kikker kon ontsnappen om een lekker hapje te worden voor Ruud. Dat triggerde me wel. Maar daar gaan deze avonturen echt niet over. Leerzaam, boeiend en om even mee te dromen in de leefwereld van Ruud de Reiger. Bij elke reiger die ik voortaan zie, en zeker in park Kweeklust, zal ik hardop vragen: “Ben jij Ruud?”. Hoor ik “Okidoki” dan is het hem!