Met de laatste tikkende uurtjes voor de sprong in het ongewisse: anno domini 2016 naar anno domini 2017, zit ik hier fris gedoucht met natte haren een beetje te rillen. In de verte gedempt klinkende knallen. Blij toe dat er geen jongeren meer in deze wijk zijn, die vuurwerk werpend rondrennen. De nieuwste jonge generatie alhier is daarvoor nog te jong. En de generatie daar net boven weggetrokken uit de wijk.
Onze bes poes Mara heeft haar 20ste kerst zowaar gehaald en ligt lekker beneden op haar troon te knorren. Doof en wel trekt zij zich weinig aan van knalgeluiden. Maar zij is wel de reden dat we niet op pad gaan. Ze zou kunnen schrikken om 0:00 uur naar de grote sprong. Voorgaande jaren zich verstoppend in kelderkast of op zolder.
Mijmerend zie ik hoogte- en dieptepunten. Zoals in ieder leven. Maar er echt over doordenken heb ik momenteel geen zin in. Hoe gebruikelijk ook rond Oud en Nieuw. Ik laat het allemaal een beetje over me heenkomen. Straks de nostalgie van Toon Hermans op tv. Daar gaan we naar kijken! De laatste show van Claudia de Breij was me te schreeuwerig en zichzelf constant overschreeuwend. Haar boodschap komt bij mij dan niet aan. Ik vraag me dan af wat erachter zit. Hoe mooi haar liedje: “Mag ik dan bij jou?” ook is.
Prioriteiten en keuzes
Volgend jaar – hoe klinkt dat – ik bedoel morgen en daarna, ga ik keuzes maken. Waar ik nu naar toe groei. Die me nog niet helemaal helder voor de ogen staan. Of voor de bril zoals collega altijd opmerkt. In vrijwilligerswerk oftewel waar liggen nou feitelijk mijn prioriteiten op dat gebied?
Stress en verdriet genoeg gehad afgelopen jaar. Vooral door de mislukte EMDR. Al waren er gelukkig ook hoogtepunten als de lancering van een verhalenbundel waarin mijn verhaal mocht verschijnen. En eega zorgde in het staartje van dit jaar nog voor figuurlijk vuurwerk door een open been als diabeet en daardoor wijkverpleging om de dag.
De sprong naar 2017: feitelijk is het maar een dag, enkele uren, een minuut zelfs. En toch word ik meegesleept door het oudjaarvirus. En maak me hiermee klaar voor de afsprong.
Een positieve sprong gewenst naar een mooi en vitaal nieuw jaar in een krachtige balans!
Heb Claudia ook een deel gevolgd, maar later overgegaan naar die schreeuwende en rond springende ADHD conferencier Visser. Goed om even te zien om alles van 2016 van je af te schudden. Had het daarna wel gehad en 15 minuten na het nieuwe jaar onder zijl gegaan.
Wens met name Jan veel beterschap, en Loes….blijf wie je bent, veel inspiratie gewenst.
Ja heerlijk zo’n voorgeprogrammeerde hulp om het jaar af te sluiten. Mij deed Claudia erg goed. Visser heb ik niet gezien. Wij hebben het erg laat gemaakt, maar maakt niet uit voor een keertje.
Dank je wel voor je al jarenlange trouwe steun! Nu ook weer zo’n mooie wens!
Beste Loes en Jan,
nogmaals een gezond en optimistisch 2017 gewenst, met een open oog voor de mooie dingen om ons heen.
Tanja en Peter
Hallo Peter en Tanja,
Mooie wens! Dank jullie wel. Ik las daarnet dat 2017 numerologisch gezien het hele jaar het jaar van de nieuwe starts wordt! Benieuwd wat we allemaal gaan starten… 🙂
Jan & Loes
Rectificatie met voortschrijdend inzicht: Toon viel een beetje tegen maar Claudia was top! Wat zat er veel in jouw conference joh! 🙂 Zo zie je maar weer dat verwachtingen altijd anders kunnen lopen…