Voorzichtig

Na twee vaccinaties Pfizer plus de broodnodige 14 dagen kan ik weer voorzichtig aan een winkel bezoeken. Voorzichtig aan ja, want als risicomens heb ik me bijzonder gedeisd te houden. En – niet te vergeten – kon eega het laatste kleine half jaartje niet autorijden. *Klik*. Dus een autoritje zat er ook niet in.

Ja met lieve buuf 5 minuutjes heen en later weer terug voor mijn eerste vaccinatie. Een hele belevenis! Het viel zo mee dat ik de tweede prik helemaal zelfstandig, met jammer genoeg nog iets wiebelende armen aan het stuur, dapper heb ondernomen. Een hele overwinning.

Durfals

De vakantiegangers in onze omgeving blijken toch talrijk. Aangepast meestal binnen de nationale grenzen. Maar toch ook durfals die met angst en beven internet af moeten struinen of er in hun bestemmingsvoorkeur weer maatregelen worden genomen of zelfs codes afgegeven. Per dag wisselt dat. Je moet er wat voor overhebben nietwaar? En ik hoor regelmatig van wijziging van de plannen.

Uiterst persoonlijk vind ik het verontrustend dat ik vroeg in de avond al rustend, met soms de gordijnen open, weer al meer vliegtuigen voorbij zie vliegen dan vogels. In een rechte lijn achter elkaar met slechts tussenpozen van een paar minuten. Vaak vrij hoog dus valt het geronk mee. Behalve die keer dat er hele zwermen vogels prachtig manoeuvreerden. Kwetterend kwamen ze boven het geronk uit. Een hoogtepunt van mijn avond. In prachtig vrolijk waaierende formaties! Eén grote zwaaiende dans lijkt het wel. Heen en weer. In gedachten vlieg ik mee naar het verre noorden: Denemarken, Zweden, Rusland zelfs. Tegen zoveel vogels konden de aantallen vliegtuigen gelukkig niet op.

Rampenhorloge

Terug naar mijn uitjes. Winkeluitjes bedoel ik dus. Erop uit. Vorige week zelfs zowaar de moed gevat naar de juwelier te gaan. Ik moest wel. Mijn batterijtje van mijn horloge was ermee gekapt. En nadat de juwelier mijn toch al rampenhorloge, met wijzers die vanaf het begin niet te verzetten bleken, slechts gedeeltelijk aan de praat kreeg besloot ik ter plekke tot een nieuw horloge. Apetrots nu erop! Mijn eerste trofee! Nu eindelijk eens niet online gekocht. Maar echt helemaal live in een winkel! Het stralende gezicht van de verkoopster weerspiegelde de mijne.

Wat was ik gebroken na ook nog kort de Hema en Blokker bezocht te hebben. Totaal geen buitenprikkels meer gewend. Mijn dagelijkse rondje park is uiteraard meestal rustig en ontspannend. Al moet ik me er in drukke tijden echt toe zetten en vechtend wandelen. Daarna altijd blij de letterlijke stap voor stap genomen te hebben.

Erop uit

Erop uit: waarom zo groots en ver? Dichtbij is van alles te beleven. Hoewel ik het zeker verder wil opbouwen! En hopelijk werkt eega’s verdere genezing van zijn hielwond ook binnen enkele maanden verder mee waardoor we eindelijk weer eens samen erop uit kunnen. Voor mij nu is de wijk uit al erop uit. En nu eindelijk eigen tijd hebben is: vakantie!