Gistermiddag ging de bel en ik verwachtte een pakje dus rende me de longen uit mijn lijf de trap af. Wetend hoe ongeduldig bezorgers zijn. Hoe gestrest. Voor je de deur hebt genaderd binnen 30 seconden staan ze al bij je buren. Hoe snel ik ook de trap afren.
Maar deze jonge PostNL-er maakte het wel idioot bont. Hijgend stond ik achter mijn voordeur en kreeg de schrik van mijn leven. Met zijn mobiel of ander metalig apparaat timmerde hij zowat mijn ruit in van mijn voordeur. Met luid gebonk. En ik stond daar net. Een politie-overval dacht ik nog snel. Zo dadelijk trappen ze mijn deur in. En mijn adrenaline schoot naar duizelingwekkende hoogten. De Mont Blanc was er niets bij.
De deur geopend en staat daar een snotaap met een pakje. Ik ging in viswijfstand… Kon het niet helpen en de deur dreunde en kreunde daarna in zijn voegen. Ik probeerde de adrenaline nog te reguleren, maar dat kostte me toch wel een half uurtje. In en uit die ademhaling, mindfull a.u.b..
Hier op ons plein is het, ondanks ons woonerf, sowieso een racebaan voor scooters, brommers en pakketdiensten. Mede dankzij de ongelijkvloerse kruising in de buurt die ze hier aan het bouwen zijn. En de omleidingsroute via onze wijk. Dat gaat nog eens onbevangen huisdieren, kinderen, fietsers of argeloze voetgangers kosten. Als pleiners zijn we druk doende extra verkeersdrempels en bloembakken aan te vragen. En de daadwerkelijke minimalistische drempels verhoogd te krijgen.
Dat gaat nog niet zonder slag of stoot. De gemeentelijke wegen zijn traag en ondoorgrondelijk. En wie pakt anders de bezorgers aan? Snelheidsbeperkende maatregelen zijn echt meer dan noodzakelijk. Of dempt men de spreekwoordelijke put pas nadat het kalf is verdronken? En niemand red dat kalf dat wij zien verdrinken?
Bedaar bezorgers! En beste PostNL en andere pakketdiensten: jut uw bezorgers niet zo op! Mijn voordeur moet nog langer mee en ik ook. Dat tegen de klok op bezorgen is voor niemand goed. De winst op de exploderende pakjesmarkt is enorm. De menselijke waarden zijn eraan ondergeschikt geworden. Een rustige bezorger met een lampje te vinden. De meeste zijn snelheidsduivels. Of is dit het intrappen van een open deur? Ik zou er een hartverzakking aan kunnen overhouden…
waar ik echt een hekel aan heb is dat ze bij mij beneden aanbellen of ze een pakje voor iemand mogen afgeven. Blijkt het persoon toch open te doen, maar dan hebben ze niet even de beleefdheid om te bellen sorry er is al opengedaan en sta jij voor jan lul vijf minuten te wachten.
Pff Emile lastig! En dan komt de anonimiteit van een flat weer om de hoek kijken. Maar netjes is het zeker niet!
Gelukkig heeft op Twitter @PostNL de melding genoteerd en zal er gesproken worden met de snoodaard! Hier krijg ik dan geen uitslag over maar goed ik ben er tevreden mee.
Jij succes… 🙂 Kun je niet een sticker laten maken voor op je bel? Aanbellen alleen als u mij daadwerkelijk kent? Ik zeg ook maar wat… 🙂
Ooit stond er voor mn keukenraam een bezorger onbeschoft te gluren of we wel thuis waren , nou die heb ik dus flink onderuit de (post) zak gegeven !
Maar ach die jongens zitten ws aan een route vast met in hun broekzak een tijdsklok ,want tijd is geld in de moderne maatschappij.
Daar kan ik ook over meepraten id zorg weten we ook wat werken op de klok is 10min hier en 15min daar .
Toch kunnen we dan nog wel respect en privacy opbrengen !
Precies Ans: respect voor de privacy! LOL moet wel lachen om je gluurder die jij uit de postzak hebt gegeven. Echt onbeschoft! Het lijkt mij vreselijk goed als je onder tijdsdruk nog opgewekt kan blijven… Toi toi toi!
Bij ons in Friesland gaat het totaal anders! Als ik er niet ben wordt het pakje door de vaste, altijd aardige en vrolijke bezorger óf bij de buren óf door mijn steegje naar achteren gebracht om het daar in mijn tuinhuis te leggen. Mét een briefje in de bus dat ik het daar kan vinden.
Ze zijn altijd even aardig en beleefd en wachten rustig na twee /drie bellen of ik toch nog kom. ‘s Avonds komen er andere bezorgers, die wisselen vaak. Maar ook zij wachten rustig tot de deur opengaat.
We kunnen ze dus echt niet allemaal over één kam scheren!
En gelukkig maar…
Westerse stress Liesbeth? Pff mag het een tandje minder? Te vaak hier gebeurd. Rijtjeshuis en druk. Uitzondering voor de man die ooit mijn tijdschriften bezorgde en nu tot zijn spijt pakketbezorger is. Normale man met altijd een leuk praatje! 🙂
Dat was dan wel een ongelikte beer die jij aan de deur kreeg. Bij mij komt altijd een vriendelijke oudere man. Hij heeft wel tempo, maar blijft beleefd en zijn er buren niet thuis, dan vraagt hij beleefd, of ik het pakje wil aanpakken en dan doet hij bij de buren een briefje in de bus. Zo zie je maar: Er zijn geen twee mensen hetzelfde (ik citeer Ma V). Ik hoop dat de verkeerssituatie in jullie wijk snel wat veiliger wordt!!
Liefs Leny
Zekers een ongelikte snotaap Leny! Dat mijn reactie hem maar tot inkeer moge komen! Heb het al getwitterd naar @PostNL! Tot nu geen reactie. Ik heb zelfs ooit een heel bed van de buren aangenomen! Tjonge dat was een pakket. En ja ik hoop dat de gemeenteregisseur, een naam die een theaterstuk doet denken aan te vuren, haar werk gaat doen. 🙂
Gelukkig herken ik dit niet in het gemoedelijke Drenthe.
Zal wel het gestreste Westen zijn Harma. Maar jullie hebben toch weer last van voortdenderende tractoren op je weg langs huis als ik me goed herinner? 🙁
Jeetje, gelukkig ben hij het verdronken kalf niet. Hoewel geqoon burger ook kan voelen als verzuipen…
Als burger kun je ook verzuipen idd Olivia! Maar vergeet de kracht van de lange termijn en de kracht van je intentie niet! Vaak is er meer mogelijk dan je denkt als je speelt binnen de regels! Toi toi toi….