De bloemist wil nog weleens kilometers plakband plakken om een simpel bosje bloemen. Mmm weleens: eigenlijk altijd! Kopertje pesten? Je zou het bijna denken. In de aanslag om te onttakelen: een scherp mes, een bloemenschaartje en een gewone schaar.
Laten we dat toch altijd bij de hand hebben. Om te ontplakken. En toch erger ik me eraan. En met name dat de stelen onderaan weer niet ontdaan zijn van blad en stekels. Die herinnering moet je ze steeds meegeven oftewel vastplakken.
Plakken
Je hebt ook mensen die plakken. Die er een sport van maken te plakken. Zo had ik in een boot met hapjes en drankjes eens een dame die dichtbij me bleef zitten. De hele weg lang. Met vele verhalen. En zelfs een zelf meegebracht heupflesje onduidelijke alcohol nuttigend. Terwijl er toch hapjes en drankjes aan boord waren gehesen.
Bij mijzelf plakken mensen en gesprekken lang. Soms zelfs decennia later nog. Heel verwonderd was ik toen ik aan anderen merkte dat dat kennelijk niet bij ieder het geval is. Is dat een kwestie van trouw? Â Of van een goed geheugen? Laten we het maar houden op wat een vriendin ooit zei: herkauwen.
Explosie of implosie
Ik herkauw tot iets is verwerkt. Een plekje heeft gekregen. De ene keer gaat het sneller dan de andere keer. Al zijn er onderwerpen die heel diep gaan, waar je elke keer opnieuw tegenaan loopt. Steeds een laagje dieper verwerken. Ga er maar aan staan. Druk het maar niet weg. Anders is een explosie of een implosie het gevolg. En wie zit daar op te wachten? Ik niet.
Voorlopig ben ik weer een weekje verlost van het kilometers beplakte bosje – zacht gekleurde rozen in dit geval – en kan gaan genieten van een versierde salontafel! Want ontdaan van het plakken is er veel lucht en vrijheid en lichtpuntjes voor de bloemen en voor mij!
Pingback: Meer plakken - Schrijfblokjes
Wat leuk! En ik heb dat ook hoor. Dat bepaalde dingen blijven plakken. Bepaalde dingen blijven me gewoon bij. Gesprekken, beelden, details. Goed geheugen? Ik weet het niet. Daar ben ik te bescheiden voor, haha.
Leuk stuk in elk geval. Ga zo door!
Fijn dat je dit herkent Falco! Thnxxxxxxxx
Gemeentelijke regels (over honden) zijn een aantal maanden geleden. van kracht geworden. Een ieder die de hond uitlaat, aangelijnd, heeft voldoende poepzakjes bij zich om uitwerpselen mee te nemen voor in de afval bak. Er zouden zelfs boetes volgen! En er zijn door de Gemeente speciale uitlaat plekken aangewezen.
Ok LOL dat bedoel je! Jouw stokpaardje. Thnx uitleg! 🙂
Ja, die (on)bekende plakkers die maar blijven zitten op zondag avond als je in gedachten al in je bed ligt. Komt gelukkig niet veel meer voor. Daarin tegen heb je ondanks Gemeentelijke regels, soms het gevoel dat je schoenen plakken aan het plaveisel en bij thuiskomst aan de voordeur mat.
Haha ja ik trap daar ook nog weleens in bij die plakkers… 🙂 Hoe meer je leeftijd vordert hoe minder dit voorkomt gelukkig. Wat bedoel je precies met die gemeentelijke regels? De traagheid van de ambtenaren?
nou ja, als je voor dat ontplakken dan een mooie bos rozen op tafel hebt staan geeft dat een goed gevoel toch.
xx broertje
Oh jazekers broertje, geniet nu nog meer van de rozen!
xxx Zus
Inderdaad, decennia later ken ik je nog steeds, dat heeft inderdaad iets van ‘plakken’.
In de goede zin des woords ja! 🙂 Helemaal mee eens. LOL. Thnxxx