Kun je samenwerken met een kat? Nou met onze Mara wel! Prima samenwerking over het algemeen. Behalve uiteraard als ze te opdringerig wordt. Maar dat komt niet vaak meer voor.

Ik was er min of meer van overtuigd dat er met een poes geen echte samenwerking mogelijk was. Door de zelfstandige, oftewel soms nuffige, houding van haar. Tot ik in contact kwam met een kattenfluisteraar. Alweer jaren geleden. Die beweerde dat een kat wel degelijk de wil heeft tot samenwerken. En toen ik haar met veel moed, beleid en trouw en héél veel geduld, haar tepelsucken heb kunnen afleren, was ik overtuigd. *Klik*

Wat? Tepelsucken? Ik bedoel daarmee dat ze een tijdje de onwijze gewoonte had aangenomen, bij onrust haar tepeltjes tot bloedens toe te likken. Zo triest. En er kwamen allemaal korstjes op. De kattenvariant, vermoed ik, van in je arm willen snijden. Zelfbeschadiging met apart geluksgevoel.

Mara vond ook een bijzondere oplossing voor het afleren van een nieuwe gewoonte van haar, om ’s nachts op mijn hoofdkussen te gaan liggen, en dan met haar snorharen in mijn wang te prikken. In mijn slaap sloeg ik dan vermeende muggen of vliegen van mijn hoofd. Maar het waren de snorharen van Mara. Ik was nog eens bang dat ze van schrik eens in mijn ogen zou slaan.

Afleren dus. Nou ben ik in mijn slaap gestoord, niet altijd de meest tactische. Dus gromde ik haar naar mijn voeten. Slimme Mara bedacht een alternatief: ze ging languit bovenop mijn zijkant liggen! En dat was een slimme zet, want beiden tevreden. En op deze manier brengen we lange nachten door.

Ook ’s ochtends hebben we rituelen die vast staan. Ik aan de koffie en zij gelukzalig op mijn benen. Maar alras dient er nieuwe koffie te komen en sprong ze eerder op de grond. Echter, als hoogbejaarde, blijkt het veel handiger gewoon naast me op de bank te gaan zitten wachten. Ze weet toch wel dat ik dan uiterst behoedzaam weer ga zitten. Zodat ze minder hoeft te springen en gewoon kan afwachten.

En zo verrast ze me nog steeds met haar intelligentie. Met haar aanpassen. Met haar samenwerking… Al vermoed ik dat haar ouderdomsschreeuwen niet af te leren is. Wie past zich nu aan, aan wie?