Vanmorgen vroeg las ik, zoals elke dag – bijna altijd ’s nachts eigenlijk – de Dagelijkse Gedachte. Deze was het vandaag: “Van alle menselijke emoties is empathie waarschijnlijk de meest wezenlijke”. (Gloria Steinem)
Dat past bijzonder goed bij waar ik van plan was om over te schrijven: compassie. Toeval bestaat niet. Maar het overkomt me vaker dat een Dagelijkse Gedachte goed past, bij waar ik in gedachten mee bezig ben. En sowieso is het altijd een nadenkertje. Of bijna altijd.
Deze gedachte wil ik uitpluizen, dus de Dikke van Dale erbij, om het verschil even heel erg precies te bekijken. Jee compassie is medelijden volgens hen! Tja nou heb ik altijd wel gauw een medelijdend hartje gehad, maar medelijden ligt tegenwoordig niet meer zo goed in de markt. Verder gekeken op de Google Encyclopedie, blijkt het ook mededogen te kunnen betekenen. Ok, daar kan ik wat mee.
Empathie is, alweer volgens die Dikke, het inleven in anderen. Het ene ligt dus in het verlengde van het andere. Tussen inleven en mede-lijden ligt nog wel een straatlengte verschil. En hoe lang gaat dat duren dat mede-lijden? Niets mis mee natuurlijk: medelijden hebben, als je maar weer overzicht hebt en op je eigen benen blijft staan toch? Hulp biedt waar nodig, maar de ander heeft op afstand, zonder gebaar, woord of verduidelijking, niets aan medelijden. Toch? Compassie, in de zin van mededogen, wel. Daar draait de wereld op.
Empathie, in de zin van inleven in de gevoelens en gedachten van de ander, vind ik waarachtig mooi! Niet ieder is daartoe in staat. Hoewel het soms zeer verfrissend kan zijn, hoe een ander er dan wél tegenaan kijkt. Tegen je verhaal, je houding, je gedrag, je schrijven. Zoals ik al eerder schreef is feedback een mooi goed. Een spiegel die de ander je voorhoudt. Maar of dat altijd welkom is?
Ik heb tijden gekend waarin ik heel erg veel empathie – maar ook compassie – nodig had, maar gelukkig ben ik weer mijn oude trouwe zelf, die ook empathie én compassie kan geven. Hoop ik, denk ik. Maar met mate en niet meer zo grenzeloos als vroeger. De 60’er en 70’er jaren ontgroeid. Meer balans gevonden. Of is dat gewoon een stuk levenservaring en mijn lessen geleerd uit valpartijen?
Ook de Dagelijkse Gedachte elke dag ontvangen, met een momentje van bezinning, waar de wereld beter van kan worden, volgens hen en mij? Zie: Het werkt: mijn bezinning heb ik net met jou gedeeld!
12 reacties on “Compassie”