Mijn leven kan soms tijden kabbelen, hoewel er in de waan van de dag, toch echt wel reuring is. Het is maar hoe je er naar kijkt. Leef je met alle zintuigen aan, dan valt er heel veel te beleven.
De laatste maanden zijn er echter veel hoogtepunten. En er komen er nog heel wat aan. Workshops geven, supergezellige dag museum gewonnen en meegemaakt samen met vrienden, nog meer prijzen, interview en van het weekend de daarop volgende fotoshoot genoten. Nog even en mijn leven ziet er als FaceBook-glamour uit! Levend van hoogtepunt naar hoogtepunt.
Het gewone alledaagse gaat echter ook door. En daar zit hem nou net de kneep. Bij mij. Daar kom ik dan niet meer echt aan toe. In april heb ik ook zo’n tijd gehad en bijvoorbeeld mijn mail flink versloft. Excuses voor wie is overgeslagen en ik hoop dat je nogmaals aan de bel trekt. Dat wil ik niet opnieuw laten gebeuren, dus probeer ik mijn tijd zo efficiënt mogelijk in te delen.
Het beroemde priolijstje. En taken en taakjes niet in één dag willen proppen. Zo moppert eega al tijden over mijn kledingbelt. En snapt niet dat ik er niet aan toekom. Maar wat wil je met dat hij ook een en ander richting mij stouwt. En ja ik moet bekennen kleding opruimen doe ik er nog weleens bij, als ik me ga vervelen. Staat niet hoog op mijn prio.
Hier kun je uit concluderen dat ik me dus niet vaak verveel. En dat klopt. Ik pak nog weleens mijn schijnbare rust met hard werkend hoofd. Vol borrelingen en bruisends. Ideetjes opdoend. En noterend. Peinzend, niet piekerend. Heerlijk. Jee een dag is zo om! Of in mijn denktank, slapend, zware emoties die ook kunnen opkomen op zijn merites beoordelen. Tegen het licht houden. Naar het licht toeslepend. En niets zo energieslurpend als zware emoties. Er weer doorheen gaan.
FaceBook-glamour, je kunt erin willen geloven. Maar als ik documentaires van sterren of diva’s bekijk, kan het weleens teveel worden. Is de keerzijde van de medaille weer een diep dal. Moet je niet willen. Afkicken het parool. Van hoogtepunt, naar hoogtepunt levend, is de man met de hamer al onderweg om je een tik te geven. Of kun je op tijd zeggen: nu even niet!
Ideeën genoeg Loes, dat is van jou bekend. Je kleren niet opruimen, foei,ga je schamen. zou mijn moeder zeggen.
Ha Geert, lief je reactie! Maar oeps LOL: wordt die wijsvinger van jou nooit moe???? 🙂
Ha Loes, gelukkig is mijn kledingkast veel te klein whahaa.. Gelukkig hebben Mimi en Lauwie hun plek gevonden in en op de kledingberg. Kan het ze niet aandoen.
Om in f.b.termen te blijven geef ik een reactie: Om af en toe even pas op de plaats te maken als het teveel wordt is heel verstandig, want dan blijf je het toch het langste volhouden!
Dat de Woelabukkies weer terug zijn verheugt mij zeer. Ze blijven toch wel een dom, maar heerlijk volkje. Schitterend!!
Ja heerlijk Leny weer die Woelabukkies hè? Baas Bollo was stellig dat ze niet opgevoerd zouden worden deze keer, maar streek toch weer over zijn hart. LOL.
En ja klopt: het elastiekje rekbaar houden en niet laten uitlubberen is levenskunst. Anders val je zo diep. En dat vind ik zo triest. De harde weg ervaren hebbend… Helaas. Maar lessen geleerd. Dank voor je reactie!
Het is een goed verhaal.
Maar….Baas Bollo krijgt een beetje kromme tenen als hij leest dat het opruimen van kleding geen prioriteit heeft bij Mindel. Foei toch. Bij de Woelabukkies gaat veel mis, maar een ding doen zij heel goed en dat is hun kleding opruimen.
Dat zij dat zo goed doen,waardoor zij het later niet meer kunnen terugvinden, da’s een ander verhaal!
Gegroet van Baas Bollo en de Woelabukkies.
Hahaha Baas Bollo: ooit gekeken naar je sporen kleding????? Benieuwd waar de Woelabukkies ze laten als hun kast vol is… 🙂
Om in Facebook termen te blijven en weinig tekst te hoeven neer schrijven zeg ik maar LIKE
Prachtig Zadeltas, LOL!!!!!! En ik LIKE deze! 🙂
Goed benoemd “Facebook glamour ” want over het algemeen wordt het toch alleen maar gebruikt voor “vind ik leuk ” .
Ik maak me nog eens sterk om een ‘Balen’-knop op FB te laten functioneren Harma. Potverjanpielekes er is zat in een mensenleven dat niet van glamour aan elkaar hangt. En zoals mijn nonnentante net meldde op mijn blog (privé) hoogtepunten kunnen je door dieptepunten trekken maar ook negatieve emoties heeft een mens nodig om mens te blijven. Tot op zekere hoogte. Ga er nog eens een blog over schrijven. De uitwassen daargelaten natuurlijk.