Als vervolg op vorige week, weer even de stand van zaken, wat betreft de kattenstress van onze Mara. (Poes, 1997) Liefjes zit ze hier naast mijn toetsenbord op het bureau. Het lijkt er op dat het wonder is geschied. Ze likt nog wel, maar veel minder, én niet meer haar tepels! Dat is het beste nieuws.
Afgelopen week heb ik op aanraden van een vriendin nog voor een second opinion de Katten Advies Lijn gebeld. Dat blijken een stel fanatici die direct de ergste scenario’s schilderen. Een Mri-scan en een senioren check is het minste dat ik voor Mara over dien te hebben. Stress wordt weggewuifd. Dat we al bij de dierenarts waren geweest voor lichamelijk onderzoek, leek nergens naar, want die hadden slechts gevoeld op borst-tumoren. En dreigend: geen week wachten! De toon stuitend. Maar ik laat me niet zo gauw bang maken.
Voor de zekerheid, je hebt toch alles over voor je kat, toch maar de dierenkliniek gebeld die een senioren check kan uitvoeren. Deze vrouw aan de telefoon was veel meer relativerend. Zoals we tot nu toe bezig zijn geweest is prima. Een check kost maar liefst € 185. Waarvan het grootste gedeelte gelukkig wel in de verzekering zit, blijkt na telefonisch speurwerk. Ja ik ben dan net een detective, op zoek naar de oplossing. En heb er ook lol in, me erin vast te bijten, tot de onderste steen boven komt.
Mara kennende, is zo’n senioren check een ramp voor haar. Het vangen: stress, het
mandje: stress, de reis: stress en dan nog op de tafel bij de dierenarts. Daar hebben we het dan helemaal maar niet over. Wat moet dat moet, maar de feronomen (Feliway) doen langzaam maar zeker hun werk. Ook vriendinnetje Lotte (poes, 1997) ziet er meer relaxed uit! Ze slapen veel, maar dat is gezien hun bejaarde leeftijd geen wonder. De rust in huize Blokhuizen keert terug, zonder het zorgwekkende en zelfbeschadigende likken van haar tepels tot bloedens toe. Ik ben blij toe.
Het lijkt er op dat Mara en Lotte een beetje in trance komen door de synthetische geurtjes, die wij niet ruiken. In plaats van de tepeltrance van Mara. En dat is leuk toch?
Geweldig om kattebelletjes en verhalen te lezen. Ik ben een groot kattenliefhebber
Gelukkig maar dat ze weer wat rustiger worden en letterlijk en figuurlijk beter in hun vel komen te zitten!
En als je het zat bent om huisdealer te spelen, probeer dan eens extra uitdaging. Bijv. brokjes niet meer voor de grijp maar in jampotjes of wc-rolletjes, zodat ze hun best moeten doen om ze eruit te hengelen.
Doen wat je gevoel je ingeeft werkt meestal het beste. Fijn dat ze beiden weer bij de “mensen” komen! Net zoals bij ons, het zijn toch je kinderen.
Het zijn ook net kinderen,die poesjes van jullie.
Da’s een goed verhaal. Die zeikerds van de Katten Advies lijn zijn dus niet adequaat en deskundig als zij zo makkelijk tot hun oordeel komen, zonder rekening te houden met argumenten. MIAUWWWWWWWWW.