Prikkels zijn overal en altijd aanwezig. Je hebt rustgevende prikkels, zoals een bos, of aanjagende prikkels, zoals een kermis. De vele, vele feestelijke evenementen voor vooral jong, maar ook oud, zijn van het type aanjagend. Aanjagend ja, want de adrenaline komt je oren uit. Je dient in een roes te komen.

Ooit, lang geleden, kwam ik in een zeer beroemde disco in Limburg. Daar had men het nodig gevonden naast de buitensporig harde muziek en felle gekleurde lichten, op groot formaat video’s te tonen van motorongelukken. Met de bijbehorende crashgeluiden. Midden op de dansvloer. Zou je hier voorbereid worden op WO III? Ik snapte werkelijk de clou niet en het waarom hiervan. En nu dit weer omhoog druppelt eigenlijk nog steeds niet. Ik ging er triester uit dan ik erin kwam.

Kleuters zwemmen voor hun zwemdiploma met harde discomuziek en felgekleurd licht. Om ze te stimuleren? Om er een adrenalineslag van te maken? Is het geluid van water verplaatsen door je eigen armen en benen niet prachtig om te horen, en stimulerend genoeg?

Coaches op Twitter stimuleren je met stiltewandelingen. En ja dat is erg hard nodig in deze prikkelvolle maatschappij. De kant die vergeten wordt in meer, harder en nog meer. Ik heb bewondering voor de jongeren die na de dagenlange feesten en evenementen, de afkickverschijnselen voor lief nemen. Die daaraan durven toegeven en niet helemaal hotel de botel door willen rennen. Die gewend raken – of is het afstompen? – aan het switchen en schakelen. En die vervolgens gewoon weer aan hun werk gaan.

In Beek en Donk (Gemeente Laarhoven) is dit weekend: #BlauweZondag een prikkelarme kermis bezig. Na het succes van voorgaande jaren voor herhaling vatbaar. Zonder harde geluiden, felle lichten en aangepaste draaisnelheid. Iets voor bejaarden zeg je? Wat denk je van jongeren en kinderen met autisme? Die helemaal over de kook en van de leg raken van teveel prikkels? Wat denk je van mensen met burn out en/of energiebeperking? En hiermee kun je feesten en ook kiezen voor prikkelarm. Minder prikkels consumeren. Lof!