Wie kent het niet? Op de automatische piloot staan. Rare automatismen. Hoe vaak het mij niet is overkomen een dubbele portie zoetjes in mijn koffie te doen? Bah, bah, bah. Gezoet is lekker, maar net ontwaakt uit mijn slaap zo’n zoete klap in mijn gezicht. En ja dan moet ik mezelf bekennen dat ik er weer ingetrapt ben. En kan ik niemand anders de schuld geven. Ja die automatische piloot is weer aan het werk. Al zal het meespelen dat ik dan net ontwaakt ben. De piloot is springlevend en overactief.
Ook heb ik het weleens bij de weg zoeken. Sta ik klaar in de brandpoort op mijn snorfietsje, bedenk ik me opeens: oh ja hoe kom ik precies bij mijn doel? Linksaf, rechtsaf en hoe dan verder? De mogelijkheden buitelen voorbij aan mijn geestesoog, tot de juiste route gevonden is. Een soort chipje die zoekend is in mijn hersens. Net als de navigatie van ega.
Over ega gesproken: bij hem moet ik ook weleens alert zijn op de weg. Hij is ook behept met die piloot en wil nog wel eens de route naar werk nemen terwijl we een hele andere kant op moeten. Hoewel ik hem de laatste weken er niet over heb gehoord dat hij per ongeluk naar zijn oude kantoor reed. En dat is een hele andere kant op.
Maar zoals alles in het leven zitten er ook bij automatismen positieve kanten aan de zaak. Typen is een ultiem automatisme. Door oefening gebaard. Getraind op automatismen. Vroeger in nog niet digitale vakanties tekende ik weleens een toetsenbord op een papier. En probeerde de letters van het toetsenbord goed te plaatsen. Echt moeilijk! Terwijl ik bij het typen totaal niet nadenk of zoek naar de losse letters.
Automatismen kunnen ook zeer nuttig zijn: het is volgens mij een kwestie van zuinige energie. Niet echt alert zijn. Maar volkomen uit pure gewoonte en herhaling de dingen doen. Zo heb ik een nieuw automatisme, die zeer nuttig is, aangeboord: als ega heeft gekookt het gas controleren. Daar denk ik niet eens bij na. En heb ik de piloot van ega regelmatig betrapt! Ik plaag hem er regelmatig mee dat je voor minder dement kan worden verklaard.
Automatismen: nuttig, energiezuinig maar ook hier overdaad schaadt! Lopende band werk is bepaald afstompend.
Reageren op je blog is ook bijna een automatisme!
Maar wat heb je het ook nu weer goed onder woorden gebracht.
Interessant!
Een training in Mindfulness – letterlijk ‘achtzaamheid’ – probeert automatismen tegen te gaan en aandacht voor het hier en nu bij te brengen.
Na het hart infarct heb ik geleerd dat de dingen die je doet op de automatische piloot, de dag minder vermoeiend maken. Stel je voor dat je bij alles wat jedoet moet nadenken, dood moe word je er van, dus de automatische piloot is erg belangrijk, zowel in de lucht als bij je thuis of elders.
Automatisme is ook zonder nadenken een peuk opsteken.
Als je weer bij zinnen komt, merk je dat je pakje al weer half leeg is.
Blij dat ik overdag op kantoor dit automatisme heb kunnen afschaffen.
Nu de rest nog,weg er mee.
Bijna rookvrije Bollo.