Categorie archieven: persoonlijk

Het G-woord

Het G-woord

Dit woord wordt in de reclame en commercie enorm misbruikt. Althans dat is mijn mening. Uit Amerika overgewaaid? Met ruim zes hele jaren giga hoogspanning en stress valt er namelijk niets te genieten.

Ja met het G-woord bedoel ik dus: ‘genieten’. Dat weerbarstige, enge woord als het je helemaal niet lukt. Oh ja zeker wel van de kleine momentjes, die kostbaar zijn. Maar zij wegen qua zwaarte niet op om een lichte vrolijke stemming te krijgen. En dat is toch de bedoeling van het G-woord. Al zijn er terugkijkend op de laatste zes jaar wel prachtige verbindende gesprekken geweest. Waar ik nu met mooie nostalgie op terugkijk. En zoveel waardevoller dan oppervlakkig plezier, toch? Er kwam zelfs hulp en enorme steun uit onverwachte hoeken. Falen blijkt een blauwe plek, geen tatouage, om een onlangs gelezen uitdrukking hier te melden. En maakt je menselijk… Roept bij veel mensen empathie op. Gelukkig.

Lees meer

Proberen

Proberen

“Wie probeert, leert” meldde het 4-jarige nichtje van een goede bekende van mij laatst. Hij heeft het tot zijn devies gemaakt. Daar zit zoveel wijsheid in. En dat van een 4-jarig meisje. Van kinderen kun je als volwassene vaak veel leren. Luister maar eens goed naar ze. Het liefst zonder vooroordeel. Want dat doen zij ook. En ook opvoedpogingen dan even vergeten. Ze staan nog puur in het leven, zonder extra ballast.

Zo kreeg ik vorig jaar, na het overlijden van eega Jan, een tekening  van een kleuter van toen 5 jaar. Deze hangt nog altijd op mijn deur te pronken. Vermindert zozeer mijn verdriet! Zij wilde me duidelijk troosten en had haar verdriet om haar toen onlangs overleden kat getekend. Met zelfs een poging tot een rolstoel met een wit schaapje erboven. Bijna onzichtbaar. En heel prozaïsch had ze ook het fruit en de Spa, die ik weleens bij haar ouders bestelde, getekend. Het leven gaat uiteindelijk verder.

Snelkookpan

Lees meer

Tijd

Tijd

Voor Jan staat de tijd stil. Voor degenen die hij heeft nagelaten niet. “Voor ons grofstoffelijke bewoners van deze aardkloot niet”, zoals Jan’s lievelingsauteur Marten Toonder van Olivier B. Bommel zou zeggen. Hij had al zijn boeken. Er lagen op zijn nachtkastje heel veel boeken. Nou ja, meer een tafeltje naast zijn bed. Waarover ik hem af en toe behoorlijk moest manen om eens op te ruimen. Anders zou het tafeltje onder de te lezen boeken bezwijken. De stapel werd hoger en hoger.

Toen zijn tijd eindig werd, pakte hij steeds vaker de Bijbel. Hij greep terug naar zijn jeugd waarin hij Bijbelvast was opgevoed. Al was hij bij leven vatbaar voor allerlei andere stromingen. Hij wilde niet over zijn eindigheid praten, maar was wel zoekende. Op de dag waarop hij heel vroeg was overleden had hij nog een afspraak met een goede vriend. Deze vriend had mooie wendingen gemaakt in zijn geloof, waar Jan met hem wel over wilde praten. Het mocht niet meer lukken. Zijn tijd stond stil…

Lees meer

Fragmentarisch

Fragmentarisch

Met deze fragmentarische verhalen – blogjes dus –  geen roman, heb ik vandaag met dit blog 3 mijlpalen bereikt:

1)    Het wordt het 325ste blog online! In 12 jaar geschreven.

2)    Dit is het 40ste blog geredigeerd door mijn trouwe, snelle, uitstekende schrijfcoach Sigrid van Iersel, die er altijd iets positiefs in vindt. *Klik*

3)    Deze laatste 10 blogs van mijn strippenkaart van 10, die ik elke keer afneem, is 1,5 jaar geleden door Jan op mijn verjaardag cadeau gedaan! Oeps pijnlijk weer een stapje verder van hem af, na deze blog.

Kennelijk slaat mijn schrijverij best aan. Al krijg ik niet altijd reactie online, mondeling of privé wel. En dat stimuleert me enorm. Dat het ei dat ik leg, soms moeizaam uitgebroed, word herkend en erkend doet me goed. Mijn zaadjes mijmeringen worden daarmee soms tot wortelende, volwassen planten. Niet alleen bij mezelf maar kennelijk soms ook bij de lezer. Niemand verbaasder dan ik!

Lees meer