Na mijn blog “Loslaten II” half juni kreeg ik de prangende vraag: mooi allemaal, maar ja hoe doe je dat? Pfff dat is nog niet zo makkelijk verteld. Hoe je het niet doet heb ik aan den lijve ondervonden: zwaar op zoek naar alternatieven voor hetgeen je loslaat, werkt tegen je. Althans zo verging het mij. Op zoek op de manier waarop ik gewend was, streefde ik mijn doel voorbij. Ik had mijn rust en acceptatie nog niet gevonden van hetgeen ik kwijt was.
Tip 1: Sta stil bij de gevoelens die je verlies bij je oproepen. Probeer er vorm aan te geven door erover te schrijven, te praten of juist een bezigheid te zoeken waarin je altijd al je rust vindt, of waarin je kunt afreageren.
Tip 2: Let op je ademhaling, die wordt gejaagd en gespannen bij zorgen en verdriet. Probeer met ademhalingsoefeningen een goede cadans te krijgen. Je kunt visualiseren dat je bij elke uitademing een knellend brokje laat gaan.
Tip 3: Maak een plan wat je met je vrijgekomen tijd gaat doen. Schrijf dit op een lijstje. Associeer vrijelijk over alles wat je leuk lijkt, of desnoods, als je gevoelens erg diep gaan, wat je leuk leek vóór je verlies. Probeer vroegere dromen naar boven te halen en kijk of je er nu alsnog wat mee kunt.
Tip 4: Maak een beginnetje met bovenstaand lijstje. Niet noodzakelijk in de beschreven volgorde. Kies een punt waar je op dit moment niet teveel tegen opziet. Mogelijk geïnspireerd van kan worden. Maar begin er wel aan.
Tip 5: Als het lukt neem dan letterlijk vakantie of ga naar een plek waar je nog nooit bent geweest. Laat je inspireren door vrienden welke plek zij leuk vinden. En wat mij betreft kan dat een plek zijn die echt niet ver weg hoeft te zijn. Misschien zelfs wel juist niet, zodat je op je schreden kunt terugkeren als het niet bevalt.
Tip 6: Begin aan achterstallige karweitjes of je nou zin hebt of niet. Dóen is het toverwoord! Sta erbij stil en complimenteer jezelf als je het toch maar gedaan hebt.
Tip 7: Trek aan de bel voor steun en hulp, daar word je niet minder van maar juist méér.
Eenmaal je rust weer hervonden, kun je je openen voor de ruimte die er is gekomen. Of je het nu gelooft of niet. Ooit wen je aan je situatie. Herpak je je en gloort er een nieuwe toekomst. Kijk met je nieuw verworven blik en pak de kansen die dan echt weer voorbij gaan komen! Zoek actief. Zoeken heeft al zin in zichzelf…
Het doen kost mij nog steeds teveel moeite.
Hulp vragen lukt wel steeds beter.
Een goede en zinvolle lijst van tips!
Vriendelijke groet,
Dank Rob voor je fijne reactie! Privéreactie naar je toe!
Zomergroet!
Hoewel het nog steeds niet makkelijk is, van jou nu toch een aantal handvatten om aan vast te houden.
De reddingsboei, de uitgestoken hand. …
Mooi!
Oh dank je Harma! Wil je er meer over kwijt? Mail, bel ofzo! Als ex-parels kunnen we elkaar niet laten vallen toch? 🙂
De woelabukkies zijn er ondanks hun beperkte denkvermogen toch achter gekomen wat loslaten is.
Met vallen en opstaan is uiteindelijk Mindel het ook gelukt om los te laten. Compliment!!
Je zus (en schoonzus)
Hoi Leny,
Dank je wel voor je reactie! Ja die Woelabukkies zorgen voor menige glimlach! Die kunnen zo heerlijk vrijelijk associëren! Hopen dat ze snel weer van vakantie terug zijn. Of wie weet laten ze nu elke reactie los? Nee toch??? Misschien kun jij ze het een en ander in de oor fluisteren?
Toen de Woelabukkies eindelijk begrepen dat met loslaten niet werd bedoeld dat je fysiek iets moest loslaten, maar dat het vooral in een actie voor de psyche is, was het leed al geschied!
Zij hadden nogal veel fysieke constructies onherstelbaar vernield, omdat zij er vanuit gegaan waren dat “alles” losgemaakt moest worden.
Huizen en andere bouwwerken werden losgemaakt van hun basis. Daken stonden los op de huizen,palen werden omgehakt,enzovoorts.
Dit alles om te kunnen loslaten en “geestelijk bevrijd” te worden.
Nu zij weten dat dit niet helemaal de bedoeling was nemen zij de tips van Mindel ter harte!
Zij laten hetgeen dat is geschied ook los en volgen dus haar tips op!
Da’s fijn Baas Bollo! Weer een heerlijke vrije associatie van die Woelabukkies die vaak iets te letterlijk nemen! Fijn dat ik kan helpen het kwartje te laten vallen…
Maarre: nou niet doorschieten in loslaten hè en wel hun reacties doorgeven! Toch?