Het leven is zoeken, zoeken naar zin. De tweede regel van een gedichtje, dat ik meekreeg van mijn allereerste psycholoog. Jaren geleden. Op weg naar vakantie. Een eye-opener. Met onzekerheid dien je dus te leven. Op weg zijn. IJkpunten voor jezelf creëren. Maar je bent niet alleen. Nooit eigenlijk. Hoewel ik me best weleens eenzaam kan voelen.
Mooie muziek, mooie gedichten, mooi leesvoer, het blijkt dat alles al eens is doorleefd en
doorvoeld door anderen. Hoe nieuw je situatie ook lijkt. Dat biedt troost. Al dien je wel helemaal en totaal je eigen pad daarin te volgen. Met hoogtepunten en dieptepunten. En vaak een vals plat, om in wielrenners-termen te vervolgen. Want hoe oud en weinig origineel allerlei gevoelens ook zijn, de combi is bij ieder uniek. Dien je in te passen in je levensgeschiedenis, en je karakter spreekt ook een woordje mee. Een groot woordje. De intensiteit is ook elke dag weer wisselend.
Nog altijd leeft dat geschonken gedichtje voor mij. En ontdoe ik van zijn stof bij tijd en wijle. Hier nu opnieuw opgepoetst en glanzend voor jou:
Het leven is niet zoek,
Het leven is zoeken,
Zoeken naar zin,
Zoeken naar doelen,
Nieuw lijken ze,
Oud blijken ze,
Maar het zoeken heeft zin!
Het proces ernaar toe is vaak mooier dan het doel bereiken. Maar nu ga ik naar poes Mara voor een aaitje. Daar heeft ze zin in. En ik ook!
dank je Loes, stuur hem door naar iemand die dit wel kan gebruiken.
prachtig hoor.
xxx Ben
Dank je Ben! Fijn als anderen weer gesteund worden door jou via mijn schrijfsels. Enne: je bent vrij ze de hele link te sturen… 😉 Hoe meer zielen hoe meer vreugd. xxx
En wat moet ik hier nu nog aan toe voegen, eenzaamheid is een gemeengoed, iedereen is wel eens eenzaam, ondanks een grote vrienden,kenniskring of een goed contact met familie. Het belangrijkste is, dat eenzaamheid veelal tussen de oren zit, soms ook niet.
Al heb je nog zo’n goede relatie met je man of vrouw,ook dan is er soms eenzaamheid. Soms tijdens een gesprek met anderen,kun je de eenzaamheid voelen,inde steek gelaten en verdrietig zijn.
Maar bedenk dat aan het eenzaam voelen iets te doen is, zoek contact met mensen en ga er op uit, voel je niet zielig.
Het lezen van bovenstaand gedicht is een zoektocht naar de oplossing.
Eenzaamheid is bij tijd en wijle een universeel gegeven Geert, denk ik. De ergste eenzaamheid is naar mijn idee de eenzaamheid die je soms kan overvallen in een groep mensen.
Zingeving is ook een universeel gegeven. De zin en onzin zoals Baas Bollo terecht opmerkt. Maar in onzin kan ook heel veel grappigs zitten. 😉 En ook dan wee: contact… 🙂
Nergens zin in, dan moet je het maken, zegt men weleens.
Zoals de schrijfster van deze blog op zoek gaat naar naar de zin.
In haar vorige blogs gebruikt zij minder zinnen,waardoor de zin als zelfstandig naamwoord hier best wel aan zijn trekken komt!
Zin hebben in het leven en daarvan het nut inzien is vaak een hels karwei. Niet dat dit tot suicide plannen zal leiden, maar het hindert wel.
De eerste regel van deze reactie komt dan weer om de hoek kijken, meestal gevolgd door de zin dat je jezelf dan ook een schop onder de kont moet geven,zodat je daarna weet waar je het moet zoeken!
Dat moet dan maar,want anders valt er niets te lachten en dat heeft totaal geen zin.
Hartelijke groet,
Zoekbolonzin
Lachen: leuk! In ieder geval lach ik al om deze reactie. Ondanks de ernst ervan. Maar lekker grappig benaderd baas Bollo! Mijn vader-lief verhaalde altijd dat je zin moest maken als je ergens geen zin in hebt. Zware tijden toendertijd! Maar een schop onder je k… kan best weleens helpen… 😉