Categorie archieven: Burn-out

Levenshaast

Geplaatst op door
4

Levenshaast

Sinds vorig jaar de 18de april, het overlijden van mijn man Jan, word ik overvallen door levenshaast. Mooi woord hé? Levenshaast. Precies de spijker op zijn kop. Het hoeft niet te rijmen met mijn uitputting van destijds en de burn-out die ik nog steeds heb. Geen idee of het wijs was, maar tussen de vele rustuurtjes overdag, had ik het gevoel dat ik met het idioot intensieve en energie-slurpende geregel zo snel mogelijk de tijd moest inhalen. Dóór, dóór, dóór. Vast en zeker geen recept om verdere uitputting te voorkomen. Maar ik kon niet anders: levenshaast… Lees verder →

Ontafknappen

Geplaatst op door
8

Ontafknappen

Laatst klaagde ik weer eens naar eega dat ik voor de zoveelste keer afgeknapt was. Hij verzon ter plekke het mooie woord: ‘ontafknappen’… Dat is een goeie! Maar hoe doe je dat?

Burn-out is een gemene aanvaller: onverhoeds bestookt ie je. Als je denkt dat het nu goed gaat en je heel erg voorzichtig wat grenzen kunt oprekken, pakt ie je tijdens het gezelligste moment bij de lurven. Niks bijzonders gedaan: slechts één uurtje gastvrouw spelen bij een verjaardag is al te veel. Een lunch van minder dan een uurtje: gevolg stante pede uren rusten in bed. Althans dat is mijn ervaring. Benieuwd hoe andere burn-outers dit doen?? Geef je reactie? Lees verder →

Op en af

Geplaatst op door
6

Op en af

Het ligt me in mijn mond bestorven na de vraag van wie dan ook: “Hoe gaat het?” Mijn reactie: “op en af”. Toen ik een medewerker van de Thuiszorg bij binnenkomst vertelde dat ik een zenuwinzinking nabij was, leidde dat tot paniek. Ze wist niet hoe snel ze naar eega moest rennen en weer naar buiten daarna, zonder me gedag te zeggen. Sindsdien hoed ik me totaal om nog uitgebreid en eerlijk antwoord te geven. Ik zeg er alles mee: “op en af”. En toch niets, terwijl ik de waarheid niet verbloem.

Niets ten nadele van de ervaren, gekneisde hulp, die wel verder vraagt, of zelfs af en toe tijd vindt voor werkelijk contact. En ja, velen moeten het werkveld zogezegd nog ervaren en leren. Zeker met deze huidige personeelstekorten. Ze staan er toch maar alleen voor, eenmaal in ons huis.

8 weken

Nu 8 weken ervaring samen thuis. Na de hel van de eerste weken overal tegenaan lopen en oplossingen zoeken, oftewel overal tegenaan rollen voor eega, niet lopen, nu wat meer rust. We hebben geen klein huis, maar het is niet berekend op die stoelen met wielen. Met hobben en tobben en hulp inschakelen vinden we steeds nieuwe plekken waar nog beugels, nog plattere profielstrips, tochtstrips, etc. kunnen om het rijdende leven te vergemakkelijken. We maken lijstjes van de klussen, want een klusman is heel erg moeilijk te vinden. En als je niet oppast is hij zo weer weg. Ah daar schiet me weer een klusje te binnen: gelijk opschrijven maar. Lees verder →