Stress wat is dat voor goedje? Iedereen heeft het er tegenwoordig over, en neemt het woord in de mond. Ik ook, want ik kan er ook over meepraten. Ik voelde het in het ergste geval als roodgloeiende brandzenuwen. Letterlijk brandkabels. Zelfs zo, dat het zweet uit al mijn poriën drupte. Niet meer in staat tot een simpele keuze.
Stress, spanning, druk, zorgen: allemaal behorend bij dezelfde groep. Een kwestie dat de draaglast groter is dan de draagkracht. De beste methode is de last te zien te
verminderen. En dat gaat eenvoudiger dan je denkt: Al denk ook ik op zo’n moment van niet. En voor iemand met verantwoordelijkheidsgevoel niet makkelijk.
In mildere mate kun je er ook behoorlijk last van hebben. Als het maar lang genoeg duurt. Slapeloosheid, hoofdpijn, trillen, de “zenuwen hebben”” en noem maar op. Ik ken het allemaal uit het verleden. En af en toe natuurlijk ook in het heden. Ik weet dat ik dan in moet grijpen. De stress uit zich altijd op mijn zwakste plek. Rugpijn, slapeloosheid.
In spannende tijden komt er ook zoveel op me af. Prikkels waar ik op moet reageren en die, normaal gesproken, veel meer gedoseerd zijn. Opeens loopt mijn mailbox stampend vol of gaat de telefoon achter elkaar.
Langdurige stress is fnuikend. Maar sommige mensen kunnen niet zonder. Dan is het weer een soort verslaving. Wie kent niet de voorbeelden van mensen die, eenmaal op vakantie, een hartaanval krijgen? Roofbouw is het.
En toch wil ik een pleidooi houden voor af en toe stress. Of beter gezegd een bepaalde spanning. Kortdurend kan ik dan tot zeer veel in staat zijn. Maar er moet een deadline zijn. En rusttijd daarna. Tijd om te mijmeren en niet alleen tijdens vakanties. Tijd om te reflecteren: wat is werkelijk van waarde voor mij? En dan ga ik er ook voor. Ontspanning na inspanning. Een voorbeeld is het schrijven van een boek vorig jaar, waarbij ik al mijn grenzen voorbij ging, op weg naar de deadline, maar ook een pracht speech voor de boekpresentatie heb kunnen schrijven. Boven mijn niveau. En dan tijd voor rust.
Kortom: een stressloos leven is aan mij niet besteed. Maar een stressy leven evenmin. Geef mij maar een gezonde flow! Binnen gezonde grenzen.
Leuke blog loes! ik ga vaker hier kijken! Liefs Tatjana
Hallo Loes,
Leuke blog, moet er echt vaker kijken!
Groetjes Tatjana
Ik ervaar het ‘jagen’ om een deadline te halen niet als stress. Stress is volgens mij ongrijpbaar. Het heeft ook te maken met vliegtuiglawaai, autodrukte, etc.
Ellen
Ok Ellen, is voor jou ws positieve spanning. Maar wel met gierende adrenaline toch?
Ja daar weet ik alles van…..
Dacht ik al! LOL! Liefs, Mindel
Herkennend hoor!, te veel is niet goed maar helemaal geen stress ook niet.
mooie beeldspraak “draaglast en draagkracht” als deze maar goed in evenwicht is
Stress… nooit last van, ben alleen maar altijd héél erg druk! grapje….
Hé,hoezo, “boven mijn niveau”? Hoe kom je daar nu bij? Het kostte je wat extra energie (en dus stress), maar je hebt het er toch zeker geweldig vanaf gebracht!!
Ha Harma, ik vind het leuk zoals je bent. Die speech: er kwam adrenaline vrij die me echt boven niveau lieten schrijven! Passend op het niveau van mijn tante, maar boven mijn niveau. Echt! Ik was na het voordragen zo confuus dat ik me een hele tijd heb teruggetrokken. Niet in staat tot prietpraat. En heel fijn: tante kwam naast me zitten!
Het is een vlot geschreven verhaal waarmee inzicht wordt overgedragen over het fenomeen stress.
Elk mens heeft hiermee te maken, maar niet iedereen kan er op de voor hem of haar gepaste manier mee omgaan.
De schrijfster geeft hierbij de valkuilen aan, maar laat daarbij iedereen in zijn waarde.
Je hebt helemaal gelijk!!!!!
Dank Andy! Heb te weinig spanning gehad en in mijn leven dus somberte en teveel. Flow zie ik als de balans met pieken en dalen soms. Teveel is ook zeker niet gezond.