Een titel die niet erg kerstachtig is: stoomventieltje. Maar behalve vrede op aarde is het erg belangrijk een ventieltje te hebben. Om stoom af te blazen. De stoom kwam uit mijn oren, hoor je weleens verhalen. Maar of je oren een ventieltje kunnen zijn?

Ongebreideld stoom afblazen is ook niet aanbevelingswaardig. Uiteindelijk kunnen daar doden bij vallen, zoals onlangs tijdens een amateurwedstrijd zo schokkend werd bewezen. En terecht stond het land op zijn kop. En komen er andere en strengere regels voor voetbal.

Maar hoe dan wel? Van de fysieke agressie ben ik niet. Hoe kan ik mijn verhit gemoed, lucht geven? Niet dat op dit moment mijn gemoed zo verhit is. Maar we zijn er even over aan het filosoferen. Ingeslikte boosheid kan imploderen en zorgen voor urenlang piekeren en/of somberte. Opruimen en tot de kern van de boosheid komen, is nog niet zo makkelijk. Ik ben een ster geweest in piekeren, maar betrap me er hoogstens nog op, als ik te vroeg wakker, in de huiskamer aan de kamillethee ga. Mijn ultieme rustigmaker. Vervelend een onderbroken nacht, maar ook tijd om bij mezelf te komen, zonder wat voor afleiding dan ook.

Er zijn heel veel manieren om stoom af te blazen: sport (de mijne heb ik nog niet gevonden), creativiteit in allerlei vormen, hard werken, ontspannende oefeningen of gedachten, schrijven, maar ook de confrontatie aangaan. Natuurlijk met woorden. En vaak is een enkele goed gemikte opmerking beter en effectiever, maar dan wel op het juiste moment. Het stoomventieltje even de vrije hand geven. Of gewoon even lekker boos worden. Maar ja of dat altijd lukt? Ik ga er even over denken, of wordt het piekeren?