Dinsdag komt dan echt mijn volgende mijlpaal: mijn 60e verjaardag! Mijn 61ste levensjaar. Ik ben er al het hele jaar bewust mee bezig geweest ernaar toe te leven. Om niet zo te worden overvallen als na mijn 50ste. Benieuwd of het gaat lukken. Al melden anderen om mij heen, dat ouder worden hen niet deert,
Op deze laatste dag van deze heuse week van het schrijven, vier ik alweer een jubileum: de 100ste column op eigen benen. Nou ja eigen benen: eega leest redelijk vaak mee, voor publicatie. Meestal, om een mogelijk verkeerde indruk bij de kladden te pakken. Mét de 24 columns onder begeleiding van schrijfcoach Nico Denhoorn, en
Eega is linkshandig en ik, zoals velen met mij, rechtshandig. Opgegroeid en schoolgaand in een tijd dat er nog met de liniaal werd gemept. Maar gelukkig had eega een vooruitstrevende school en was dit bij hem niet aan de orde. Hij was en is dus nog steeds linkshandig. Boeien hoor ik je nu roepen. Met hem
Je zou kunnen pogen een tijdmachine uit te vinden om te kunnen tijdreizen. Vele illustere voorgangers, zoals Jules Verne, heb je dan op je pad. Om inspiratie op te doen. En op door te borduren. Maar waarom zou je dat willen? Afgelopen weken zijn wij weer eens zo ver gekomen om op te ruimen. De
Prominent aanwezig met koppie en interview, best eng om mijn nek uit te steken, sta ik in het Zorgdossier van deze week: Margriet 35. Nog tot donderdag te koop. Om maar even ongegeneerd reclame te maken voor het tijdschrift dat mij dit podium gaf. Al maanden geleden vond dit interview plaats en de geweldig leuke